Στο σημερινό ‘Α, μπα’: γράφω και κλαίω

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: γράφω και κλαίω Facebook Twitter
61


________________
1.


Αγαπητή α μπα,
μου αρέσουν πολλά πράγματα που γράφεις και ειδικότερα το ότι δεν κολλάς στα γνωστά και βλακώδη στεγανά που μας έχουν επιβάλλει. Εγώ ας πούμε είμαι 21 και ο εδώ και σχεδόν 4 χρόνια φίλος μου 48.Περνάμε πολύ καλά, έρχεται συχνά(γιατί δε μένουμε στις ίδιες πόλεις)και πάω και εγώ κανα δύο φορές το χρόνο εκεί που μένει(δε μπορώ περισσότερο επειδή οι δικοί μου δε το ξέρουν γιατί αλλιώς θα είχαμε Γ παγκόσμιο..) Εγώ ποτέ αυτή την σχέση δεν την είδα σαν κάτι το <<απαγορευμένο>>, <<περίεργο>>, <<ασυνήθιστο>>. Μου βγήκε πολύ φυσικά μαζί του, ένιωσα σαν να ταιριάξαμε αμέσως παρόλο που δεν έχουμε ιδιαίτερα κοινά γιατί έχουμε διαφορετικές απόψεις σε πολλά θέματα. Οι φίλες μου όταν τους είπα πόσο είναι φρίκαραν και έκαναν μια βδομάδα να μου μιλήσουν (αυτό έγινε βέβαια στον πρώτο χρόνο της σχέσης μου) Όσο και να είπα ότι της συγχώρεσα, μέσα μου ουσιαστικά δεν το έκανα ποτέ γιατί ένιωσα ότι κάτι τόσο σημαντικό και όμορφο για εμένα εκείνες το πετούσαν στα σκουπίδια τόσο γρήγορα και τόσο εύκολα χωρίς καν να τον έχουν γνωρίσει(περαιτέρω να πω ότι τώρα τελευταία βγήκαμε για καφε και τον γνωρίσανε κάπως).¨ Όχι ότι σήμερα όλες έχουν καλύτερη σχέση μαζί του δηλαδή. Μόνο 3 4 όταν έρχεται μου λένε να βγούμε για καφέ να τα πούνε. Οι υπόλοιπες τα ίδια παντελάκη μου τα ίδια παντελή μου, ούτε θέλουν να ξέρουν πως είμαστε και το κυριότερο πως είμαι εγώ και εαν είμαι καλά και τα κλασσικά, κάνουν σαν να μην υπάρχει το θέμα! Δε ξέρω γιατί το κάνανε .Θέλεις επειδή μόλις είχαμε τελειώσει το λύκειο και εγώ ένιωθα τόσο άνετα να μπω σε μία τόσο διαφορετική σχέση? Θέλεις επειδή εκείνες δεν είχαν? Θέλεις επειδή και τώρα ακόμα είμαστε μια χαρά? Δε λέω ότι δεν έχουμε τα σκαμπανεβάσματα μας, όλοι τα έχουν, αλλά σε γενικές γραμμές μια χαρά τα πάμε. Τώρα εμένα το θέμα μου(το κύριο) είναι το εξής..Εγώ σαν πλάνο έχω ότι σε κανένα χρόνο ή δύο θα φύγω έξω για μεταπτυχιακό και για δουλεία..Αυτός λέει ότι είναι πρόθυμος να έρθει μαζί μου και από την μία αυτό με χαροποιεί γιατί θα μπορέσουμε να ζήσουμε επιτέλους σαν ζευγάρι περισσότερο χρόνο μαζί, θα κάνουμε πιο πολλά ταξίδια κτλ αλλά από την άλλη με πιάνω να σκέφτομαι : << Και τώρα τι? Εγώ μόνο με έναν θα τη βγάλω σε όλη μου τη ζωή? Και αυτός θα είναι 50 σε 2 χρόνια μετά αρχίζουν άλλα για αυτόν. Και αν εγώ μετά το μετανιώσω? Αυτός θα έχει αλλάξει όλη του τη ζωή για μένα και εγώ θα τον χωρίσω?>> Παρόλα αυτά τον αγαπώ πολύ και έχει τον τελευταίο χρόνο που νιώθω όλο και πιο ερωτευμένη μαζί του και αυτός το ίδιο.¨ Ερχεται δύο φορές το μήνα, μένει 3-4 μέρες που δε ξεκολλάμε παρα μόνο για να γυρίσω σπίτι μου να κοιμηθώ και μετά όλη μέρα μαζί. Νιώθω τόσο γεμάτη, δυνατή, ισορροπημένη δίπλα του που πραγματικά δε θέλω να το χάσω αυτό. Και το καλύτερο ή χειρότερο(όπως το πάρει κανείς) όλων είναι ότι και αυτός αισθάνεται τα ίδια..Δεν το λέει αλλά το βλέπω στα μάτια του κάθε φορά που τον κοιτάω..
Τέλος πάντων! Αυτά τα λίγα ευχαριστώ για το ενδιαφέρον :)- χαζή ερωτευμένη

Ποια είναι η ερώτηση; Έχεις το χρόνο με το μέρος σου, αυτός θα έπρεπε να αναρωτιέται αν κάνει καλά που κάθεται μαζί σου. Αυτός παίρνει το ρίσκο, όχι εσύ, κι εδώ που τα λέμε, καλύτερα να έχει και ένα σχέδιο υπαναχώρησης. Αν το μετανιώσεις, τι να κάνουμε, μετάνιωσες. Πρόβλημα ηθικό θα υπήρχε μόνο αν ήξερες ότι πρόκειται να το μετανιώσεις.


Η ηλικία δεν είναι απλώς ένας αριθμός όμως, και οι επιπτώσεις δεν είναι αυτές που νομίζεις. Δεν είναι το ηθικό το θέμα που δημιουργεί τα προβλήματα.

________________
2.


Αγαπητή Α, μπα,

γιατί κερατώνει κάποιος στη σχέση του;- ΓΓ

Γιατί το να πληγώνεις άλλους είναι ο πιο εύκολος τρόπος να σιγουρευτείς ότι υπάρχεις.

________________
3.


Φίλτατη Α, μπα,

η ερώτηση μου είναι λίγο βαρετή και τετριμμένη, αλλά έχω ανάγκη το χαστουκάκι σου. Πώς διακρίνεις αν πρέπει να κάνεις αλλαγή πλεύσης στη ζωή σου γιατί νιώθεις δυστυχισμένος ή αν πρόκειται για το ανικανοποίητο που έχουν όλοι οι άνθρωποι (κι η γράφουσα πιο πολύ), επομένως κάτσε εκεί που κάθεσαι και δούλεψε αυτό το άτιμο ελάττωμα; Ντάξει, πού να ξέρεις κι εσύ, αλλά....- άγνωστη Χ

Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι το ανικανοποίητο αλλά μόνο αυτοί που έχουν την πολυτέλεια. Η διαφορά του ennui με τη δυστυχία είναι τεράστια. Αν δεν μπορείς να την αντιληφθείς με αυθόρμητο και αυτονόητο τρόπο δεν έχεις υπάρξει δυστυχισμένη.

________________
4.


Λενάκι, βοηθησέ με πληζ.
Ειμαι 37, θα ήθελα να κάνω μια σχέση όμορφη, με αμοιβαίο έρωτα αλλά και ταίριασμα στο χαρακτήρα, στον τρόπο ζωής κλπ. Πιστεύω οπως κι εσύ ότι δεν φτάνει ο ενθουσιασμός που καμιά φορα μόνοι μας βαφτίζουμε έρωτα. Όταν γνωρίζω κάποιον που μου αρέσει, προσπαθώ να παρατηρήσω τη συμπεριφορά και το χαρακτήρα του για να δω αν μπορώ εγώ να ζήσω μ αυτόν τον άνθρωπο. Συνήθως η ιστορία πάει ως εξής: αρχίζουμε να βγαίνουμε ραντεβού, κάποια στιγμη η έλξη μεταξύ μας κορυφώνεται, ερχόμαστε πιο κοντά, φιλιόμαστε και τελικά κάνουμε και έρωτα. Τα αισθήματα εξελίσσονται και συνεχίζουμε να βγαίνουμε μόνοι ή και με φιλους, σύντομα γινόμαστε και ζευγάρι που όμως ακόμα δεν συγκατοικεί ούτε έχει συγκεκριμένο πλάνο για συγκατοίκιση, γάμο ή παιδιά.

Εγώ παλιά (πριν ξυπνήσω) έμενα για χρόνια στη φάση αυτή της αόριστης "σχέσης". Μετά από 2 μακροχρόνιες ιστοριες που δεν οδήγησαν στη δημιουργια οικογένειας όπως εγώ ήθελα (όταν έκανα συζήτηση έπεσα σε τοίχο και πόνεσα πολύ, παρόλαυτά έμεινα χάνοντας πολύτιμο χρόνο και αυτοσεβασμό), τώρα πλέον όταν γνωρίζω κάποιον κοιτάω με προσοχή πως κινειται στο πρώτο διάστημα της σχέσης, πόσο συχνά θέλει να με βλέπει, αν κάνει κουβέντα για αισθήματα, αν κάνει όμορφες κινήσεις προς το μέρος μου, αν μιλάει για συγκεκριμένο μέλλον μεταξύ μας κλπ. Είμαστε και μεγάλοι άνθρωποι πλέον ετσι? Πιστεύω πως ένας άντρας και μία γυναίκα ελεύθεροι και κοντά στα 40, αν ενδιαφέρονται να ζήσουν μαζί και να φτιάξουν οικογένεια, έχοντας βρει κάποιον που τους εμπνέει, δεν έχουν λόγο να το καθυστερήσουν. Εννοείται πως πρέπει να γνωριστούν πρώτα, αλλά εξελίσσοντας διαρκώς τη σχεση προς τη δημιουργια ισχυρότερου δεσμού, και όχι κρατώντας την για καιρό σε ένα επιφανειακο επίπεδο απλού dating με αραιά sleepovers.

Η θεωρία μου λοιπόν ειναι πως μετά από ένα εύλογο διάστημα 2-3 μηνων το πολύ, αν τα πράγματα δείχνουν "σκούρα", σκούρα θα μεινουν, και ώρα να την κάνω.

Την προηγούμενη σχέση μου την σταμάτησα στους 3 μήνες, κυρίως γιατί δεν ήμουν ικανοποιημένη με το πόσο συχνά βρισκόμασταν. Θεωρούσα ότι αν ο άλλος αντέχει να μην βρεθούμε για 3-4 μέρες σερί, και να βγαίνει μαζί μου 1-2 φορές τη βδομαδα ενώ ζει πολυ κοντά μου και μετά τη δουλεία είναι γενικά ελεύθερος....ε αν μη τι άλλο ερωτευμένος δεν ειναι. Και ούτε κι εγω, αφού για να νιώσω τέτοια αισθήματα για κάποιον θα πρέπει με κάποιο τρόπο κι αυτός να τα διεκδικήσει. Αν δεν το κάνει...μένω ψύχραιμη.

Τώρα έχω γνωρίσει κάποιον άλλον που μου ξύπνησε περισσότερα αισθήματα. Η έλξη μεταξύ μας είναι μεγάλη και μου εχει πει ότι αρχίζει να με ερωτεύεται. Φοβάμαι να μην πέσω σε παγίδα. Τα αισθήματά μου είναι τέτοια που ήδη με έχει κάνει να κλάψω 2 φορές (Είμαστε ακόμα στον πρώτο μήνα). Η αιτία είναι πως δεν περνάει μαζί μου όσο χρόνο θα ήθελα, ενώ διαρκώς λέει ότι θέλει να με δει. Πχ ενώ έχουμε να βρεθούμε 2-3 μερες λόγω δουλειάς, βγαίνουμε τελικά, κοιμόμαστε μαζί και την επομένη πχ το απόγευμα έχει κανονίσει να δει ένα φίλο του...αντί να περάσει όλη τη μέρα μαζί μου ή να κανονίσει να κάνουμε κάτι μαζί. Δεν παραπονιέμαι, φεύγει, μου λέει θα γυρίσει και τελικά το ακυρώνει...άλλες φορές ζητάει μονος του να έρθει να με βρει κάπου που είμαι (πχ σε συγκέντρωση φιλων μου) με κάνει να τον περιμένω και τελικά δεν έρχεται...μου λέει θα πάμε πχ μια εκδρομη και τελικά μένουμε σπίτι...πως να το χειριστώ? Έχει νόημα να το συζητήσω? Βλεπω ότι αυτός ο άνθρωπος απλά έτσι είναι...Σκέφτηκα να του πω τέρμα ως εδώ, σόρυ αλλά δεν μπορώ κάθε φορά να απογοητεύομαι που δεν ήρθες και να μένω κ μόνη μου...οκ έχω τις παρεες μου τη δουλειά μου και τις δραστηριότητές μου, παρόλα αυτά έχω πάντα χρόνο και η προτεραιότητά μου είναι αυτός. Γιατί από την πλευρά του δεν συμβαίνει το ίδιο? Συμφωνείς ότι είναι λόγος χωρισμού αυτός, με δεδομένα αυτά που ψάχνω σε μια σχέση? Σημειωτέον ότι μου έχει πει ότι θέλει πολύ να κάνει παιδιά και ότι θα ήθελε να κάνουμε μαζί αν γνωριστούμε καλύτερα πρώτα.- Καλο Πάσχα

Δύο τρεις μήνες γνωριμίας είναι λίγο και οι προϋποθέσεις που έχεις βάλει είναι αυστηρές και δεν χτυπάνε τον στόχο στην καρδιά του. Για την ακρίβεια, δεν τον πετυχαίνουν καν τον στόχο, κάτι μπεκάτσες χτύπησες που περνούσαν τυχαία.


Όταν δεν σου αρέσει κάτι, δεν λες «απλά έτσι είναι». Εντάξει, να είμαστε διακριτικοί και να μην πιέζουμε, αλλά όταν κάποιος μας στήνει έχουμε κάθε δικαίωμα να διαμαρτυρηθούμε, δεν το βουλώνουμε. Επειδή κοιμηθήκαμε μαζί του έχει παραπάνω δικαιώματα; Τι θα έλεγες σε έναν φίλο σου αν σε έστηνε επανειλημμένα;


Γιατί έχεις πάντα χρόνο για αυτόν και γιατί είναι η πρώτη σου προτεραιότητα; Με ποιον τρόπο κέρδισε τον χρόνο σου και πώς έγινε η πρώτη σου επιλογή; Επειδή σε στήνει; Ή το κάνεις για να εκβιάσεις την ανταπόδοση, όπως δείχνει το ερώτημα «μα γιατί από την πλευρά του δεν συμβαίνει το ίδιο»;


Γρήγορα καταλαβαίνεις αν ταιριάζεις με κάποιον, αλλά για να τον γνωρίσεις και να θέσεις τα όρια σου χρειάζεται χρόνος. Καλά λέει, να γνωριστείτε καλύτερα πρώτα - αλλά εσύ, προσπάθησε να τον γνωρίσεις, όχι να τσεκάρεις τη λίστα με τα προαπαιτούμενα.


Με τα υπόλοιπα συμφωνώ.

________________
5.


Αγαπητή α μπα,απ' όταν θυμάμαι τον εαυτό μου είχα ένα κακό (για τους άλλους) φυσιολογική συμπεριφορά για εμένα θα το έλεγα. Οτιδήποτε και αν μου κάνανε εγω μπορούσα να συγχωρήσω πολύ εύκολα και στα ερωτικά κυρίως δεν είμαι απο τους ανθρώπους που θα κρατήσουν μίσος και κάκια ,αντίθετα θέλω ο άλλος να ναι καλά οτι και αν μου έκανε. Οι φίλοι μου λένε πως δεν είναι φυσιολογικό και έχω αρχίσει να σκέφτομαι μήπως τελικά είναι κακό που συγχωρώ τόσο εύκολα, μήπως είμαι σαν τα λοβοτομημένα κοριτσάκια στα καλλιστεία που εύχονται "παγκόσμια ειρήνη"??Θέλω να σημειώσω πως παρόλο που συγχωρώ δεν παρουσιάζω ταυτόχρονα μαζοχιστικές συμπεριφορές σε φάση να επιστρέφω σε καταστάσεις που μου κάναν κακό απλά εχω την δυνατότητα να συγχωρήσω τον άλλο και την επόμενη φορά που θα τον δώ να είμαι οκ και να μην εύχομαι να καεί στο πυρ το εξώτερο.- zavarakatranemia

Δεν είναι φυσιολογικό με την έννοια ότι είσαι ζεν, ισορροπία, βουδιστής μοναχός, Θιβέτ, λαμπρή εξαίρεση, άγιος και γενικά το πρότυπό μου.


Μην ακούς κανέναν. Ακόμα καλύτερα, γράψε βιβλίο.

________________
6.


πότε καταλαβαίνεις τελικά ότι ταιριάζεις με τον άλλο;;; pineapple


Πώς καταλαβαίνεις αν τελικά σου αρέσει το φαγητό που τρως; Νομίζεις ότι είναι κάτι διαφορετικό; Δεν είναι.


________________
7.


Α,μπα, έχω πλαντάξει στο κλάμα εδώ και ώρες. Με αυτόν γνωριστήκαμε πριν τα Χριστούγεννα, τότε δεν κάναμε σεξ γιατί δεν ήθελα να του δωθώ απ τις πρώτες μέρες. Μετά βρεθήκαμε σε πολύ μακρινές πόλεις, συνεχίσαμε να μιλάμε στο ίντερνετ. Αρκετά σύντομα αρχίσαμε να κάνουμε ανταλλαγή ερωτικών μηνυμάτων, εγώ όμως άρχισα να τον βλέπω πιο σοβαρά, διότι είναι κ πανέξυπνος εκτός από καλός στο λόγο. Όταν του εξομολογήθηκα ότι δεν τον σκέφτομαι μόνο σεξουαλικά, αλλά γενικά μας σκέφτομαι, μου είπε ότι αυτός με σκέφτεται σαν ****** που τον ικανοποιεί ερωτικά, και ότι δεν είμαστε και πολύ κοντά για να του λέω τα προβλήματά μου. Και ξανακάμε σεξτινγκ. Εγώ τώρα κλαίω όμως. Τι να κάνω; Να είσαι επιεικής, σε παρακαλώ πολύ.- γράφω_και_κλαίω

Το ότι είναι καλός στο λόγο το κατάλαβες από τη δήλωση «σε σκέφτομαι σαν ****;»


Σωστός ποιητής ακούγεται. Έχει δημοσιεύσει κάπου;


Αν θέλεις να κλάψεις για κάτι, καλύτερα να κλάψεις για την ανατροφή και για τα μηνύματα που έχεις λάβει από την κοινωνία που σε έκαναν να λες εκφράσεις «δεν ήθελα να του δοθώ». Κλάψε για την κοινωνική πίεση που δέχτηκες για να πείσεις τον εαυτό σου ότι κάποιος με τον οποίο ανταλλάσεις μηνύματα καθαρά σεξουαλικού περιεχομένου είναι «πανέξυπνος και καλός στο λόγο», για να καθαγιάσεις τo sexting και να τo ντύσεις με συναίσθημα. Κλάψε για όλες τις γυναίκες που νιώθουν βαθιά στην ύπαρξή τους ότι είναι ***** όταν θέλουν απλώς να ***** κάποιο ωραίο αγόρι, και αυτή η πεποίθηση τις ταράζει σε επίπεδο DOS, δεν τις αφήνει να ησυχάσουν από την αυτομομφή και το αυτομαστίγωμα, τις κάνει εύκολα θύματα στους πωλητές συναισθήματος και ανταγωνιστικές με τις άλλες γυναίκες για το ποια είναι ηθικότερη. Να κλάψεις με λυγμούς για την σφοδρή καταπίεση και για τον έλεγχο σεξουαλικότητας μοντέρνου τύπου που υφίστανται οι γυναίκες του δυτικού κόσμου, της οποίας είσαι θύμα και δεν το έχεις καν καταλάβει. Για όλα αυτά να κλάψεις. Όχι επειδή ένας άγνωστος θέλει να σε ****. Αυτό είναι υπέροχο.

61

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#1 Η κοπέλα σίγουρα έχει ψυχολογικά προβλήματα όταν λέει ότι έχει σχέση με έναν 30 χρόνια μεγαλύτερο. Θα μπορούσε εύκολα να είναι πατέρας της.Το χειρότερο βέβαια είναι ότι νομίζει πως περνάει καλά σε μια τέτοια ''σχέση'', το ότι είναι ερωτευμένη με κάποιον σαν τον πατέρα της και ακόμα χειρότερο ότι της μιλάνε ακόμα οι φίλες της.Καλό θα ήταν να δεί έναν ειδικό.
1. κι εσυ θεωρείς θεμα τη διαφορα Ηλικιας γιατι κατακρινεις την αντιδραση των φιλων σου;Επιπλεον απλα σκεψου για ποιο λογο ενας 45αρης ασχολειται με μια μικρη αντι με οικογένεια και παιδια οπως οι υπολοιποι; εκτος και αν ειναι ηδη παντρεμενος με παιδιά και περναει την ωρα του... 2.η καλυτερη απαντηση Ever Θα την παρω να την κανω αφίσα! 7. Το θεμα δεν ειναι αν θα πας απο το πρωτο βραδυ ή οχι. Το θεμα είναι να εισαι εισαι συνειδητοποιημενη και να ξερεις τι κάνεις και τι να περιμένεις. Απο τη μια λες οχι στο σεξ απο την αλλη κανεις σεξ τιν. Αυτος ειναι ξεκαθαρος απεναντι σου εσυ το παιζεις μια λολιτα μια παρθένα και εννοείται καλα κανει που δεν σε παιρνει στα σοβαρά!
#1 Δε θεωρώ οτι η ίδια το βλέπει ως πρόβλημα τη διαφορα ηλικίας, αλλα το να σε απομακρύνουν οι φίλοι σου επειδή θεωρούν οτι έκανες μια λάθος επιλογή συντρόφου α μη τι άλλο δε σε βοηθούν με αυτόν τον τροπο να δεις το λάθος που θεωρούν οτι έχεις κάνει. Οι φίλοι ειναι φίλοι και θα έπρεπε να ειναι διπλα σου, οχι απέναντι σου. Και ποιος ειναι αυτός που θα κρίνει για τον άλλο αν η επιλογη του ειναι σωστή η λάθος;; Μονο ο χρόνος και η ίδια η ζωή. Οι "φίλοι" ας παριστάνουν τους μεντορες αλλού. Όταν είσαι φιλοσ μένεις, αποδεχεσαι, κατανοεις, συμπαραστεκεσαι. Αν θες να το παίζεις δασκαλακος της δεκαρας και ηθικολογος, αποτραβιεσαι και απομονωνεις. Δίνω κάποιο ελαφρυντικό στο νεαρό της ηλικίας των "φίλων".
#1 Ευτυχώς που ένιωθες τόσο άνετα να μπεις σε μια τόσο διαφορετική σχέση, που τώρα σε κατατρέχει αυτή η διαφορά... Δεν πειράζει, όμως. Tα τέσσερα πρώτα χρόνια περνούσες καλά μέσα στην άνεση και την ανεμελιά των δεκαεφτά χρόνων και της παράτασής τους. Τώρα, καθώς φαίνεται, ήρθε η ώρα να σοβαρευτείς και να πάρεις αποφάσεις για τις οποίες θα είσαι υπεύθυνη, γιατί οι συνθήκες σφίγγουν. Και ακόμα δεν αρχίζει καν να θυμίζει ώριμη σχέση... Οι φίλες σου τί δουλειά έχουν; Γιατί τις αναφέρεις; Μήπως υπονοείς ότι, συνάπτοντας αυτή τη σχέση, αγωνίστηκες εναντίον του κοινωνικού κατεστημένου; Και ότι πλήρωσες κάποιο κόστος; Αν η απάντηση είναι καταφατική, τώρα λοιπόν άρχισε να αγωνίζεσαι και εναντίον του εσωτερικευμένου σου κοινωνικού κατεστημένου, αν είσαι τόσο συνειδητοποιημένη. Επίσης, να σου υπενθυμίσω ότι σε δύο χρόνια θα είναι μεν πενήντα, αλλά σε είκοσι θα πλησιάζει τα εβδομήντα (ενώ εσύ μόλις θα έχεις μπει στα σαράντα ένα). Εκεί εξαντλούνται τα αποθέματα αμοιβαιότητας; Αν δεν μπορείς να δεις τον άνθρωπο, με τον οποίον είσαι μαζί επί τέσσερα χρόνια, κοντά σου στο μέλλον, τότε για τί είδους σχέση μιλάμε ακριβώς; Ευκαιριακή; Επιπόλαιη; Εργαλειακή; Κάτι άλλο; Δεν εννοώ ότι πρέπει να ξέρεις από τώρα πως θα νιώθεις σε δέκα ή σε είκοσι χρόνια και πως θα βλέπεις τότε τη ζωή και τον κόσμο ούτε τι θα αντιμετωπίζεις. Ούτε αύριο δεν μπορούμε να ξέρουμε με βεβαιότητα, στην τελική. Αλλά, οπωσδήποτε, έχει μεγάλη σημασία πώς βλέπεις και πώς νιώθεις σήμερα - τώρα - για το παρόν και το μέλλον σου με αυτόν τον άνθρωπο. #3 Αυτογνωσία λέγεται.#4 Αν η συστηματική ασυνέπεια είναι μέσα σ' αυτά που ψάχνεις στον άντρα που θέλεις να ζήσεις μαζί του και να κάνετε παιδιά δε μοιάζει σωστός λόγος να τον χωρίσεις. Αν πάλι όχι, μάντεψε...Αν μπορώ να σου δώσω μια συμβουλή : Μην ψάχνεις τον άντρα με τον οποίον ταιριάζεις. Ψάξε τί θέλεις να κάνεις, αν δεν τον βρεις. Και, εν τω μεταξύ, έχε στο νου σου ότι τους ανθρώπους με τους οποίους ταιριάζουμε τους αντιλαμβανόμαστε αμέσως (δυο - τρεις μήνες φτάνουν και περισσεύουν για να μάθεις έναν άνθρωπο, με τον οποίον έχεις σχέση, απ' την καλή και απ' την ανάποδη). Γιατί πολύ απλά, ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΜΕ (επικοινωνούμε, συνεννοούμαστε, έχουμε κοινή κοσμοθεωρία, εναρμονίζονται οι πραοσωπικότητές μας, ξεπερνάμε, ή αγκαλιάζουμε, τα ελαττώματά του, περνάμε καλά μαζί, σκεφτόμαστε και νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον, νιώθουμε αμοιβαία σεξουαλική έλξη, αντιλαμβανόμαστε με παρόμοιους τρόπους το παρόν και το μέλλον της σχέσης μας, και άλλα ενδεχομένως). It fits perfectly. And it feels right. Προβλήματα θα υπάρχουν πάντα αλλά με εκείνον που ταιριάζουμε, ξέρουμε και αν μπορούμε και βρίσκουμε και πως να τα αντιμετωπίσουμε (κατά μόνας ή από κοινού), το ψάχνουμε, το παλεύουμε, το δουλεύουμε αλλά γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι αξίζει τον κόπο. Γιατί έτσι πιστεύουμε και νιώθουμε - δε διερωτώμαστε για αυτό. Όταν έχω ένα πρόβλημα με τον άντρα μου γυρνάω τον κόσμο ανάποδα για να βρω τη σωστή για 'μένα λύση. Ό, τι κι αν μου πει κανείς, αν δε με εξυπηρετεί, δε με απασχολεί. Ποιός ξέρει καλύτερα από 'μένα αν ταιριάζω μαζί του και αν αξίζει να προσπαθώ; KΑΝΕΝΑΣ. Aν είναι να έρθει ο κατάλληλος για εσένα, θα έρθει. Και θα το καταλάβεις. Και θα το καταλάβει κι αυτός.
Με αφορμή την ερωταπάντηση στο #7 και τα σχόλια:Διακρίνω ότι γίνεται μια κατηγοριοποίηση στο τί θέλει μια γυναίκα με βάση το αν θα κάνει σεξ αμέσως με κάποιον ή αν θέλει και συναίσθημα με το σεξ και άρα περιμένει.. Δηλ. λέτε όλοι: 'Δεν είναι κακό μια γυναίκα να κάνει σεξ, να το φχαριστιέται και να μην θέλει τπτ σοβαρό' ή 'Δεν είναι κακό μια γυναίκα να θέλει να έχει συναίσθημα ώστε να κάνει σεξ'..Το ενδεχόμενο να θέλει μια γυναίκα ΚΑΙ να κάνει σεξ από την 1η φορά (λόγω σεξ. έλξης) και μετά να θέλει να γνωρίσει τον άλλον καλύτερα, μήπως και προκύψει έρωτας, δεν έχει τύχει σε κανέναν; Γιατί εμένα μου τυχαίνει (να κάνω σεξ κ να θέλω να γνωρίσω τον άλλον, όχι να κάνω σεξ και να θέλω σχέση)-μία γυναίκα
Μα φυσικά και πολύ καλά κάνεις και το αναφέρεις. Νομίζω ότι αυτό είναι πιο συνηθισμένο.Αλλά η κοπέλα στο 7 το έθεσε αλλιώς. Άρα ασυναίσθητα ρίχνει αλλού το βάρος. Εξού και η απάντηση της Λένας.
#1 My calculated risk-taking girl, μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι το μεσήλιξ βατράχι δεν είναι το τελευταίο που φιλάς στη ζωή σου. Kαι όχι μόνον για τους λόγους που ανέφερες...
#7 Σταμάτησα την ανάγνωση της ερώτησης στο σημείο "τότε δεν κάναμε σεξ γιατί δεν ήθελα να του δoθώ απ'τις πρώτες μέρες". Επειδή συχνά-πυκνά χάνω την αίσθηση του χώρου και του χρόνου, έριξα μια ματιά στο ημερολόγιο και αφού σιγουρεύτηκα ότι βρίσκομαι στη σωστή χρονιά, μόνον ένα πράγμα με απασχολούσε πια. Τηγανητές πατάτες. Λυπάμαι που δεν έχω βρει καταλληλότερο τρόπο από το φαγητό για να γεμίσω το κενό της μελαγχολίας που μου φέρνει η διαπίστωση ότι η θλιβερή πραγματικότητα με ξεπερνά και με νικάει μερικές φορές. Τί hyper analysis και αηδίες. Words escape me. Tηγανητές πατάτες.Εξαιρετικά τα σχόλια των περισσότερων για το θέμα.
#7 Το σεξ, σε πολλές περιπτώσεις, είναι ξέχωρο συναισθήματος. ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΙΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΝΑ ΚΟΛΑΚΕΥΤΕΙΤΕ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΑΣ **** ΚΑΙ ΕΑΝ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΗ ΟΡΕΞΗ ΑΠΛΩΣ ΑΦΕΘΕΙΤΕ. Δε χρειάζεται να ντύνουμε οποιαδήποτε κα*** με συναίσθημα. Είναι ΗΛΙΘΙΟ. Αφήστε στην άκρη πια τα γελοία ηθικοκοινωνικά πρότυπα και τις επιταγές της πατριαρχικής κοινωνίας και απλά γαμ****. Με αγάπη :)
#7 κλάψε και γιατί άρχισες να τον βλέπεις πιο σοβαρά "διότι είναι κ πανέξυπνος εκτός από καλός στο λόγο" Δεν είναι λόγος αυτός να δεις κάποιον στα σοβαρά. ουτε καν η αφορμή δεν είναι. Επίσης, ο συγκεκριμένος ήταν και ξεκάθαρος στο τι θέλει. Δεν σου πούλησε έρωτες και συναίσθημα (όπως φαίνεται από αυτά που λες). Μη νιώθεις άσχημα όμως γι αυτές σου τις σκέψεις. Συμβαίνει και στις "καλύτερες οικογένειες". Η απάντηση που έλαβες (ομολογουμένως ουσιαστική και στην καρδιά του ζητήματος) είναι μια καλή αφορμή για σκέψη.
Το οτι δεν ηθελε να δωθει απ'την πρωτη στιγμη σε εναν τυπο που απλως ηθελε να την π**** κ μετα προφανως να την παρατησει για να βρει αλλη, το θεωρειτε καταπιεση της δυτικης κουλτουρας... οχι οτι ηταν το μοναδικο ενστικτωδες φρενο της για να μην πληγωθει παραπανω απ αυτον τον τυπο μιας κ ειναι τοσο τσιμπημενη. Επρεπε οποτε να του κατσει, να νιωσει αντικειμενο του κ επειτα να φαει κ την απορριψη στη μαπα. Κερδισμενος; αυτος. Ωραιοι ειστε.....
Δεν νιώθει κανείς αντικείμενο κανενός στο σεξ όταν το ευχαριστιούνται, όταν δηλαδή παίζεις το παιχνίδι δίνεις και παίρνεις. Δεν είναι δάνειο που δεν σου ξεπλήρωσε, μετά από την διορία που εσύ έθεσες μέσα σου. Η συνουσία δεν είναι εξαναγκαστική και αλλά η κοπέλα φαίνεται να το ήθελε αλλά δεν αφέθηκε γιατί ίσως συνδέει πολλά περισσότερα μαζί με αυτήν την πράξη εκτός από μια σαρκική επιθυμία. Και επειδή όλες έχουμε ένα χωράφι για όργωμα (βλέπε Α, μπα σε παλιότερο τεύχος ) το οποίο δεν είναι δύσκολο να καλλιεργηθεί, δεν είναι μέσω συναλλαγής που το νοικιάζουμε πολύ ακριβά, διότι η προσφορά έχει μεγαλώσει .....κοκ
Ειναι προφανες ομως πως η κοπελα ΘΕΛΕΙ κατι πιο σοβαρο,αυτο προκυπτει απο τα λεγομενα της!Στην θεση της αν το σεξ προεκυπτε φυσικα δεν θα καταπιεζομουν καθολου εφοσον υπηρχε ελξη.Αλλο αυτο ομως,αλλο το να σε λεει ο αλλος ******* ενω εσυ τον εκτιμας και σε αλλα επιπεδα!Κοπελα μου,αν θες να κανεις κατι μαζι του κανε,αλλα αν θες κατι σοβαρο,ψαξε αλλου και βρες το!Απο ολα εχει ο μπαξες εκει εξω,δεν καταλαβαινω,γιατι να πρεπει να βολευομαστε σε τετοιες καταστασεις για να λεγομαστε σεξουαλικα απελευθερωμενες?Κανενα ακρο δεν ειναι καλο,ειδικα αν δεν σε καλυπτει η κατασταση.Αυτο που θες θα κανεις,δεν θα μπεις σε κανενα καλουπι,ουτε τα onenightstands και τα αμεσως-αμεσως ειναι ευκολη υποθεση αν δεν τα αντεχεις!Ουτε βεβαια το να κηνυγας τον κ.Τελειο χανοντας χρονο και εμπειριες! Εγω παντως αν μου μιλουσαν ετσι θα εφευγα γιατι πολλες φορες η γλωσσα κοκαλα δεν εχει κοκκαλα τσακιζει!Αλλο να σε προσεγγισει με πραξεις και αλλο να εκφραζεται σαν μ******ς!Καλη τυχη και μην κλαις,ολα περνανε εφοσον ξερεις τι θες και το διεκδικεις,διαφορετικα αποχωρεις.Για σενα πρωτιστως
1. Δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό στο να κάνει μια γυναίκα ( και άντρας προφανώς αλλά τώρα ας εστιάσουμε στις γυναίκες ) σεξ επειδή γουστάρει, το απολαμβάνει και δεν επιθυμεί τίποτα άλλο πέρα από αυτό.2. Δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό στο να επιθυμεί μια γυναίκα να κάνει σεξ μόνο όταν θα νιώσει την, σε όποιο βαθμό κρίνει αυτή , συναισθηματική εγγύτητα/ οικειοτητα/ασφάλεια με τον (την) εκαστοτε παρτενέρ, ούτως ώστε να μπορέσει να το ααπολαυσει και να αφεθεί.Το 1 δεν αναιρεί το 2, ο καθένας κρίνει και αποφασίζει για τον εαυτό του.Τα κοινωνικά πρότυπα και ταμπού είναι δύσκολο βέβαια να τα παραβλέψεις κάνεις, έχουν λίγο ως πολύ εσωτερικε υθει σε όλες μας και θέλει σίγουρα πολύ δουλειά και θάρρος για να ξετυλίξουν το κουβάρι και να παραδεχτούμε και να αποδεχτούμε τις πραγματικές μας επιθυμίες.
@BabyBatΤι σημαίνει «να του δωθεί»;Σαν ένδειξη υποταγής,σαν επιβράβευση,σα να μπαίνει στο πετσί του ρόλου;Τι διάολο σημαίνει αυτό;Ποιος μιλάει έτσι επιτέλους;!Λες και ήταν κανένας κουρσάρος ο τύπος.Ο,τι θέλει ο καθένας κάνει BabyBat.Το να αφήσεις κάποιον να σε ακουμπήσει (και να τον ακουμπήσεις κι εσύ,μη ξεχνιόμαστε) δεν είναι υποχρεωτικό,αλλά ούτε και κάποιο έπαθλο ή μοχλός πίεσης.@Santinityninitiny niΧωράφια για όργωμα και άλλα τέτοια ρομαντικά έλεγες και στο Ματιέ;
@Santinitynintyni tylol,δε σου κάνω σκηνή ρε συ..αλλά,ναι,σου κάνω μάλλον.Πήρανε φωτιά οι φωτ. θάλαμοι,τι λίγο λες εκεί..Εν τω μεταξύ,έχω το αφισάκι στη ντουλάπα μου και βλεπόμαστε τακτικά,ίσως γι΄αυτό το θράσος.Cheerio
"Του δόθηκα", έκφραση που μου θυμίζει κατι μεταγλωτισμενα μεξικανικά σίριαλ που βλέπαμε με το μεσημεριανό όταν πηγαίναμε στο γυμνάσιο..
Άνοιξες τον δρόμο στην πανιβλακεία που διακατέχει πολλούς...... Η κοπέλα μόνη της λέει "να του δωθώ" Α,μπα, έχω πλαντάξει στο κλάμα εδώ και ώρες. Με αυτόν γνωριστήκαμε πριν τα Χριστούγεννα, τότε δεν κάναμε σεξ γιατί δεν ήθελα να του δωθώ απ τις πρώτες μέρες. Πηγή: www.lifo.gr Και εγώ απλώς χρησιμοποιώ τα ίδια της τα λόγια. Η βλακεία πάει σύννεφο, τουλάχιστον ας μην βρέξει.
Πολύ απλά, αν θέλεις το κατι παραπάνω και δεν σου αρκεί μονο το σεξ την δεδομένη στιγμή, βρίσκεις το κατι παραπάνω. Το να αναπτύξεις αισθήματα στην πορεία ειναι παγίδα στην οποία μπορεί να πέσεις, αλλα εχει να κάνει με σένα και με το πως διαχειρίζεσαι αυτά που θες η αν απλώς συμβιβάζεται. Αν δεν μπορείς, μην το κανεις..
@2Δεν θα διαφωνήσω με την απάντηση που σου δόθηκε,γιατί όντως υπάρχει και αυτή η πιθανότητα.Ομως,είναι φορές που κάνεις σεξ εκτός σχέσης,μόνο και μόνο γιατί προέκυψε,μόνο και μόνο για την ευχαρίστηση της επαφής,και δεν έχει καμμία απολύτως σχέση αυτό, με τον μόνιμο σύντροφο.Κάνεις σεξ εκτός σχέσης για σένα,και όχι ενάντια στον άλλον.Πρόσεξε λέω κάνεις σεξ,και όχι δημιουργείς παράλληλη σχέση ,κάτι που είναι εντελώς άλλου παπά ευαγγέλιο.
Αρκεί να το γνωρίζει και η σχέση σου ότι κάνεις σεξ και εκτός αυτής. Και να μην αφορά περίπτωση που έχεις συμφωνήσει αποκλειστικότητα και στην πορεία αποφάσισες να το δεις αλλιώς.
#7 Πολύ καλή απάντηση ! Το δράμα πολλών γυναικών του δυτικού κόσμου είναι ότι προσποιούνται τις απελευθερωμένες για να ανταποκριθούν στα πρότυπα μιας κοινωνίας που έχει αποθεώσει τη σεξουαλικότητα, ενώ κατά βάθος παραμένουν καταπιεσμένες. Δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο να αναιρέσεις την πλύση εγκεφάλου σε τέτοια θέματα. Γι’αυτό μερικές φορές γελάω όταν μου λένε ότι οι δυτικές γυναίκες έχουν περισσότερη σεξουαλική ελευθερία από ότι σε άλλες, πιο παραδοσιακές κοινωνίες. Στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι χειρότερα γι’αυτές: και καταπιεσμένες είναι και «αναγκασμένες» να προσποιούνται το αντίθετο, με αποτέλεσμα την πλήρη σύγχυση.
Συμφωνώ κι εγώ πολύ με την απάντηση της Λένας, & πράγματι πολλή υποκρισία υπάρχει στον δυτικό κόσμο σχετικά με το πόσο ίσα είναι στην πράξη τα 2 φύλα. Από εκεί μέρχι το σημείο να λέμε ότι εμείς εδώ είμαστε χειρότερα από το Αφγανιστάν/Σουδάν/Πακιστάν κλπ... μου φαίνεται κάπως σα να λέω ότι είμαι άτυχη, επειδή η δυτική κοινωνία μου προσφέρει ύπουλα αφθονία σε τροφή και μετά με καταπιέζει να συμμορφώνομαι με τα σωματικό πρότυπο της Κέιτ Μος. Και το κυριότερο, να επιμένω ότι το δράμα μου αυτό είναι χειρότερο από το δράμα των παιδιών που πεθαίνουν από την πείνα στο Αν. Τιμόρ. Ε αυτό, το λες και white whine...
Ήμουν σίγουρη ότι θα είχα τέτοιου είδους σχόλια (μα πόσο προβλέψιμοι οι άνθρωποι ;-) Αν παρατήρησες δε μίλησα για Αφγανιστάν, Σουδάν, Πακιστάν, ούτε καν για κάποια συγκεκριμένη χώρα, αλλά απλά για «πιο παραδοσιακές κοινωνίες». Εννοείται ότι δε μιλάω για κοινωνίες όπου καταδικάζουν σε θάνατο τις μοιχαλίδες, νομίζω μάλιστα ότι αυτό είναι τόσο προφανές που δε χρειάζεται καν να το αναφέρω για να φανώ politically correct. Και ναι, τα παιδιά του τρίτου κόσμου που πεθαίνουν είναι αναντίρρητα μεγαλύτερο δράμα, αλλά εδώ είμαστε στα σχόλια της Α, μπα κι όχι στο φόρουμ της Unicef.
Μη δυτικές, "πιο παραδοσιακές"αλλά όχι τριτοκοσμικές; Ωραία, ας πάρουμε τότε την Τουρκία, που πληροί τις προδιαγραφές. Σόρυ, δε νιώθω ότι βρίσκομαι σε μειωνεκτική θέση ούτε σε σχέση τη μέση Τουρκάλα. Και το κυριότερο, θα διαπιστώσεις ότι όλες οι χώρες που - στο στιλ της Τουρκίας - είναι απλώς "πιο παραδοσιακές" και όχι τριτοκοσμικές (από άποψη ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όχι οικονομικά) είναι επειδή έχουν ασπαστεί τις αρχές του δυτικού πολιτισμού. Άρα, περισσότερο στο δυτικό κόσμο της εντάσσω. Κάτι καθυστερημένα χωριά της ενδοχώρας όπου συμβαίνουν εγκλήματα τιμής, δεν τα εντάσσω στο δυτικό κόσμο, αλλά ούτε απλώς "παραδοσιακά" τα αποκαλώ.
Πολλές φορές αναρωτιεμαι "αφού βαριεμαι τόσο τα αισθηματικου περιεχομένου ερωτήματα-σεντονια, γιατι συνεχίζω να διαβαζω α,μπα;"Γιατί συχνα-πυκνα ερχονται απαντησεις οπως η σημερινη #7