Η 'κατάρα' του Κόκκινου Σπιτιού

Η 'κατάρα' του Κόκκινου Σπιτιού Facebook Twitter
15

 

Στο ίντερνετ υπάρχει μεγάλη συζήτηση για το Κόκκινο σπίτι της Θεσσαλονίκης (Αγίας Σοφίας με Ερμού).

Aνάμεσα στις άλλες μεταφυσικές απιθανότητες έχει αναφερθεί ένα γέρικο ζευγάρι που μπαίνει χωρίς κλειδί αλλά κι η ύπαρξη βρικολάκων που εμποδίζει την πώληση ή αναστήλωση του κτιρίου.

Η 'κατάρα' του Κόκκινου Σπιτιού Facebook Twitter

 

Όμως φέτος τον Ιανουάριο έγινε γνωστό ότι βρέθηκε ο γενναίος που το αγόρασε, και είναι ο Σαββίδης του ΠΑΟΚ, που δεν φοβάται την υποτιθέμενη κατάρα.

Στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ δημοσιεύτηκαν τα παρακάτω:


Στην ιδιοκτησία του ομογενούς επιχειρηματία και μεγαλομετόχου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, κ. Ιβάν Σαββίδη, πέρασε εδώ και μερικές ημέρες (μετά τη βίλα Ζαρντινίδη) ακόμη ένα εμβληματικό κτίριο της Θεσσαλονίκης: πρόκειται για το περίφημο «Κόκκινο Σπίτι» της πλατείας Αγίας Σοφίας, ακριβώς απέναντι από την ομώνυμη εκκλησία.

Η 'κατάρα' του Κόκκινου Σπιτιού Facebook Twitter
Η περιοχή από ψηλά
 

Το τίμημα το οποίο φέρεται να κατέβαλε ο ομογενής επιχειρηματίας και μεγαλομέτοχος της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΠΑΟΚ ανέρχεται, σύμφωνα με πηγές της «ΜτΚ», σε 4 εκατ. ευρώ (τίμημα αρκετά χαμηλό για το συγκεκριμένο ακίνητο, παρότι, όπως σπεύδουν να σημειώσουν με νόημα παράγοντες της τοπικής κτηματαγοράς, στο ποσό αυτό θα πρέπει να συνυπολογιστούν αρκετά εκατομμύρια επιπλέον για την αναστήλωση του κτιρίου, το οποίο -μετά από δεκαετίες εγκατάλειψης- χρήζει εκτεταμένων επεμβάσεων τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό του, προκειμένου να μπορέσει να αναδείξει για άλλη μία φορά την ιδιαίτερη ομορφιά του).

Όσο για τον σκοπό της αγοράς του (πέραν του ότι η απόκτηση ενός τέτοιου ακινήτου σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία της πόλης αποτελεί, ούτως ή άλλως, μια εξαιρετική επενδυτική ευκαιρία για όποιον έχει τη δυνατότητα να διαθέσει τα απαιτούμενα κεφάλαια), πληροφορίες της «ΜτΚ» αναφέρουν ότι προορίζεται να αποτελέσει το συντονιστικό «στρατηγείο» του κ. Ιβάν Σαββίδη για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες που αναπτύσσει αυτήν την περίοδο στη Θεσσαλονίκη και στην ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Ελλάδας.

Η 'κατάρα' του Κόκκινου Σπιτιού Facebook Twitter

Στο liberty μαθαίνουμε γιατί θεωρήθηκε καταραμένο το σπίτι:

Το «Μέγαρο Λόγγου» ή αλλιώς κόκκινο σπίτι ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1926 και ολοκληρώθηκε το 1928 για λογαριασμό του βιομηχάνου Ιωάννη Λόγγου, που καταγόταν από την Νάουσα.


Ο Λόγγος ήταν ιδιοκτήτης μιας τεράστιας και πολύ εξελιγμένης κλωστοϋφαντουργίας. Το φανταστικό αυτό κτήριο ήταν έργο του αρχιτέκτονα Τζενάρι.

Και από εκεί ξεκινάει ο "Θρύλος μυστηρίου" που κρύβει αυτό το σπίτι: Η «Ανώνυμος Οικοδομική Εταιρία Νέων Χωρών» που κατασκεύασε το κτίριο, χρεοκόπησε παραδόξως λίγο μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του κτιρίου ενώ η τεράστια βιομηχανική μονάδα του Λόγγου στην Νάουσα καταστράφηκε από πυρκαγιά, επίσης λίγα χρόνια μετά την ολοκλήρωση του κτιρίου. Όλα αυτά έδωσαν τροφή για σενάρια και η η όψη του κτιρίου με τα χρόνια δημιούργησε διαφόρους μύθους.

Κάποιοι το θεωρούν στοιχειωμένο - άλλοι λένε ότι κατοικείται από «Βρυκόλακες» ενώ διάφοροι άλλοι θεωρούν ότι υπάρχει μια κατάρα για όσους σχετίζονται με το σπίτι. Αυτοκτονίες, άνθρωποι που τρελαίνονται και μυστήρια γεγονότα έχουν συνδεθεί με (ή/και επινοηθεί για) το συγκεκριμένο σπίτι.

====

Η 'κατάρα' του Κόκκινου Σπιτιού Facebook Twitter

Πως ήταν τα σχέδια του σπιτιού

Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε ισόγειο και δύο ορόφους, αλλά κατά την διάρκεια της κατασκευής αποφασίστηκε από τον ιδιοκτήτη η προσθήκη και τρίτου ορόφου, και τα σχέδια τροποποιήθηκαν δίνοντας στο κτίριο την σημερινή του μορφή.

Στο ισόγειο λειτουργούσε η Έκθεση Υφασμάτων Ναούσης και αργότερα το καφενείο «Ερμής», στέκι των εκπαιδευτικών της πόλης. Το καφενείο, ιστορικό με το δικό του τρόπο, λειτούργησε εκεί μέχρι το 1992, όταν πλέον μετατράπηκε σε μπυραρία «Κουρδιστό Γουρούνι».

Τα τελευταία χρόνια διαθέτει τρία καταστήματα στο ισόγειο (το «Κουρδιστό Γουρούνι», το κατάστημα με τα ρούχα, και το μικροσκοπικό μαγαζάκι επί της Ερμού), δύο διαμερίσματα στον πρώτο όροφο, δύο στον δεύτερο, και ένα οροφοδιαμέρισμα στον τρίτο, που είναι και το πιο εντυπωσιακό, με ένα τεράστιο σαλόνι με τζάκι.

Η 'κατάρα' του Κόκκινου Σπιτιού Facebook Twitter

Το κτίριο είναι μοναδικό δείγμα αρχιτεκτονικής σε όλη την Θεσσαλονίκη.

Η προσωνυμία «Κόκκινο Σπίτι» οφείλεται στην όψη που του δίνουν τα κόκκινα τουβλάκια και τα κεραμικά διακοσμητικά σε ολόκληρη την εξωτερική του επιφάνεια. Ιδιοκτήτρια ολόκληρου του κτιρίου είναι μια απροσδιορίστου ηλικίας ηλικιωμένη γυναίκα, που μπορεί να χαρακτηριστεί εκκεντρική. Έχει να κατοικηθεί πάνω 25 χρόνια...

Το 1983, με απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού το τριώροφο κτίσμα χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό διατηρητέο. Το 2006 τόσο η Εφορεία Νεοτέρων Μνημείων Κεντρικής Μακεδονίας, όσο και η Διεύθυνση Νεότερης και Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς, αλλά και το Κεντρικό Συμβούλιο Νεοτέρων Μνημείων, πρότειναν την αγορά του από το υπουργείο Πολιτισμού.

Πράγματι, το 2007, ο υπουργός Πολιτισμού, Γεώργιος Βουλγαράκης, αποφάσισε την έγκριση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ή την απευθείας εξαγορά του διατηρητέου κτιρίου, «προκειμένου το υπουργείο Πολιτισμού να το προστατεύσει, να το αναδείξει και να το αποδώσει για πολιτιστικές χρήσεις». Ωστόσο, ο επόμενος υπουργός Πολιτισμού -και νυν πρωθυπουργός- Αντώνης Σαμαράς, ανακάλεσε την απόφαση του Γ. Βουλγαράκη, διότι όπως είχε πει το 2008 «δεν αιτιολογείται σήμερα ο σκοπός της δημόσιας ωφέλειας περί προστασίας του μνημείου».

Η 'κατάρα' του Κόκκινου Σπιτιού Facebook Twitter

Έτσι το κράτος έχασε ένα σπουδαίο μνημείο, που τελικά αγοράστηκε από ιδιώτη. Το πώς θα αξιοποιηθεί θα το δούμε το προσεχές διάστημα...

15

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

6 σχόλια
Αυτό το δημοσίευμα με συγκίνησε βαθύτατα γιατί θυμήθηκα τα φοιτητικά μου χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Όταν τρώγαμε με έναν συμφοιτητή και φίλο στο ¨Κουρδιστό Γουρούνι ¨, εκείνος μου είχε πει ότι το κτήριο είχε μια παράδοξη ιστορία. Δεν είχα ακούσει μέχρι τότε κάποιον άλλο να μιλά για αυτήν. Το δημοσίευμα σας τον επιβεβαιώνει....
Στον παρακατω συνδεσμο ενος αρθρου μου, παραθετω στο τελος εναν αλλο συνδεσμο, στον οποιο υπαρχουν φωτογραφιες απο το εσωτερικο του κτιριου.http://tsilionews.blogspot.gr/2014/06/red-house-of-thessaloniki-1926-greece.html
Κοιτώντας τις εξωτερικές γενικές φωτογραφίες, δεν ξέρεις αν πρέπει να χαρείς που ένα τόσο όμορφο κτίριο σώθηκε (όπως και το διπλανό του και το άλλο στην απέναντι γωνία), ή να λυπηθείς για όλα αυτά τα εκτρώματα που χτίστηκαν δίπλα τους, σχεδόν επάνω τους... Πόσο, μα πόσο δύσκολο ήταν (και συνεχίζει να είναι), στους αρχιτέκτονες, να δημιουργούν, τουλάχιστον, κάπως πιο όμορφες, αισθητικά, προσόψεις. Και μέσα, εσωτερικά ας κάνουν ό,τι θέλουν, έστω...Αν ήμουν ένα από αυτούς που έχτισαν τις συγκεκριμένες πολυκατοικίες δίπλα σε αυτά τα κτίρια, τελειώνοντας τις και βλέποντας τις, το πρώτο που θα σκεφτόμουν θα ήταν: «..τι μ@λ@κία έφτιαξα;;;..» και το δεύτερο: «..μήπως να αλλάξω δουλειά καλύτερα;;;»...
Ουάω! Τι όμορφα σπίτια που ήταν αυτά! Δεν γνωρίζω για τι χρήση το προορίζει ο νέος αγοραστής, αλλά ελπίζω να το ανακαινίσει διατηρώντας τον αρχικό εσωτερικό σχεδιασμό. Αν τυχών διαβάζει το συγκεκριμένο άρθρο και σχόλια, θα τον συμβούλευα να προσλάβει κάποιον ξένο αρχιτέκτονα, ειδικευμένο σε παρόμοια κτίσματα. an la ευχαριστούμε για τα links. Τελικά ο Κωνσταντίνος Πέγκος έβγαλε και έγχρωμες φωτογραφίες. Να είναι καλά ο φίλος και τον ευχαριστούμε που το φωτογράφησε εσωτερικά στη σημερινή του κατάσταση.
Από παιδάκι αυτό το κτίριο με μάγευε. θες το κοκκινο χτυπητό χρώμα, θες οτι δεν μοιάζει με κανένα αλλο... από μικρή πάντως ήθελα να μείνω εκεί. κ όταν μεγάλωσα κ κατάλαβα οτι δεν θα μείνω, ηθελα τουλάχιστον να το σω απο μέσα. Αδύνατον φυσικά, αλλά πρόσφατα μπήκε ένας φίλος και ανέβασε τις φωτό εδω https://www.facebook.com/cpegos/media_set?set=a.10202340400850482.1073741829.1205916804&type=3για μένα ηταν μεγάλο δώρο οτι μπόρεσα να δω το εσωτερικό εστω κ χωρις να μπω η ιδια
πολυ ενδιαφερον αρθρο! Φοιτητες, χαζευαμε αυτο το υπεροχο, αλλα ρημαγμενο κτιριο, και οταν πιναμε καφεδακι απο τον Τερκενλη στον πανω οροφο, το παρατηρουσαμε, με τις μισανοιχτες μπαλκονοπορτες και επινοουσαμε τρομαχτικες ιστοριες!Πολυ χαρηκα που διαβασα γι αυτο!!
Kαθολου high class σε πληροφορω. Γιατι μονο στον Μπολιβαρ και στη Ναυαρινου? Και στο Μικρο καφέ, και Residens, και στην Παστα Φλωρα, και στην Ραψωδια, και στο Παραθυρο με Θέα, και στην Ικτινου και στη Ζωγια και παντου(ελπιζω να υπαρχουν ακομη αυτα :-)..ως φοιτητες θελαμε ν ανακαλυψουμε καθε γωνια της πολης, ηταν ενα δωρο που ξεραμε οτι θα ειχε ημερομηνια ληξης. Το καφέ του Τερκενλη στην Αγ. Σοφιας ειναι εκπληκτικο, γιατι ειναι ψηλα, με υπεροχη θέα, εχει θαμωνες ντοπιους, που μοιαζουν βγαλμενοι απο ασπρομαυρη ταινια...και εχει θεικα γλυκά!! Ακομη και να μην παρεις, η γλύκα τους σε περιβαλλει με μια ζεστή θαλπωρη!!