7 νέοι άνθρωποι διηγούνται τη στιγμή που απεκάλυψαν πως είναι ομοφυλόφιλοι

Δεν χρειάζεται να δεις τη Γάζα για να την ξέρεις· αρκεί να έχεις νιώσει την παγωμένη αφή που σβήνει ονόματα.

Το σώμα που δεν ντρέπεται πια δεν ζητάει άδεια ούτε από τον εχθρό ούτε από τον εραστή. Το βλέμμα γίνεται φλόγα. Η κάβλα, μνήμη. Και ο queer πόθος, πράξη επιβίωσης.

Από τον Chris Karakatsanis και τον Tim Kruger ως τους queer OnlyFans performers, αυτό το κείμενο χαρτογραφεί το σώμα που επιμένει να ποθεί, να μιλά, να επιβιώνει. Μια διαδρομή από το τραύμα ως την ηδονή, χωρίς ενοχή

Τέσσερις queer αφηγήσεις που ξεκινούν από τη μουσική αλλά μιλούν για κάτι πιο βαθύ: το παιδί που χόρευε μπροστά στην τηλεόραση, την επιθυμία που δεν χωράει πουθενά, το τραύμα που παίρνει χρώμα. Η Kylie, η Τζένη Βάνου και η ANOHNI σαν φαντάσματα που μας στοίχειωσαν για να μας σώσουν, και τρεις νέες σπίθες – Cole Escola, Sondiaze, Koplje – που μας θυμίζουν γιατί το queer δεν ήταν ποτέ “ασφαλές”.

Από σήμερα η ΟΑΣΗ αλλάζει μορφή. Δεν είναι πια blog. Είναι επιδερμίδα με μνήμη· ένα σημείο πάνω στον ψηφιακό χάρτη όπου η queer φωνή δεν λογοκρίνεται, δεν περνάει από φίλτρο, και δεν χρειάζεται να αποδείξει πως υπάρχει.

Οι φωτογραφίες του Dani D’Ingeo απαθανατίζουν τα σώματα που χορεύουν στις ακτές της Κρήτης στο Nature Loves Courage, μια ριζοσπαστική εναλλακτική στα σκοτεινά υπόγεια κλαμπ της Ευρώπης.

Ένα queer ποιητικό μανιφέστο του Πάνου Μιχαήλ για την απώλεια, την επιβίωση και τη φωνή που δεν σωπαίνει με αφορμή την αυτοκτονία ενός 13 χρονου gay αγοριού την περασμένη βδομάδα

Μια υπεράσπιση της σιωπής, της τρυφερότητας και των σωμάτων που αρνούνται να γίνουν περιεχόμενο.

26 χρόνια μετά, η υπόθεση της εξαφάνισης του σχεδιαστή μόδας παραμένει ανεξιχνίαστη, καθώς η σορός του δεν βρέθηκε ποτέ.

Από το υπόγειο του τώρα, στο στόμα του μέλλοντός μας

Μια συζήτηση με τον επιμελητή Alper Turan για τη λογοκρισία, τη συρρίκνωση του δημόσιου λόγου, τον HIV και τις queer και αντικομφορμιστικές κοινότητες.

Η αγάπη είναι αυτό που ανασαίνεις όταν δεν φοβάσαι πια να πονάς

8 ΛΟΑΤΚΙ+ πρόσωπα από τον χώρο της λογοτεχνίας και του ακτιβισμού εξηγούν γιατί τα Pride δεν είναι μόνο γιορτή, αλλά και διαμαρτυρία και διεκδίκηση – απέναντι σε όλα όσα σκοτεινιάζουν τις μέρες μας.

Ένα σύντομο φιλμ με ένα ηχηρό μήνυμα κατά της ομοφοβίας και υπέρ του να παίρνουμε θέση ακόμα και σε όσα (νομίζουμε ότι) δεν μας αφορούν.

H Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών έχει καταγράψει 593 ομοτρανσφοβικούς νόμους εντός του 2025 στις ΗΠΑ. Η δυστοπία έχει επιπτώσεις και στον ευρωπαϊκό χώρο, φυσικά και στην Ελλάδα.

Ο χρόνος είναι μάνα, γράφει ο Ocean Vuong. Και διευκρινίζει: «ο χρόνος σου γαμάει την μάνα»

Στη σάουνα της M. Αλεξάνδρου στο Γκάζι ορδές ανδρών επιδίδονται, μέσα στα σκοτάδια, σε αυτά που πλέον μπορούν να κάνουν και στο φως. Δυο φίλοι μας, γκέι άνδρες, κρατάνε ημερολόγιο απ’ την τελευταία τους επίσκεψη.

Ο Οδυσσέας Γερονικολός και η θρυλική drag queen, resident του Bequeer, σε μια συνέντευξη με τρελά κέφια, λίγο πριν εκείνη ανέβει στη Θεσσαλονίκη για μεταμόσχευση μαλλιών.

Μια βραδιά στα καλλιστεία Miss Hellas Drag Pageant 2025, εκεί όπου το ταλέντο, το γκλίτερ, το χιούμορ και οι out of the box εμφανίσεις περισσεύουν − και βιώσαμε στην πράξη πώς είναι όταν η διαφορετικότητα όχι απλώς γίνεται αποδεκτή, αλλά γιορτάζεται με ενθουσιασμό.

Στα 22 της η Τερψιχόρη ψάχνει παπούτσια που θα χωράνε την καριέρα ενός μοντέλου, τη μετανάστευση, την τρανς ταυτότητα και την καθημερινότητά της. Της αρέσει να περπατάει σε ψηλά τακούνια όπως και να πέφτει, αλλά μόνο για να κάνει dip στο voguing.