Οι φωτογραφίες του Paolo Raeli είναι σαν ένα μεγάλο συνειδητό όνειρο, όπου η κάθε εικόνα σε οδηγεί αναπόφευκτα στην επόμενη. Το συγκεκριμένο πρότζεκτ προέκυψε όχι μόνο ως έκφραση δημιουργικότητας, αλλά και φόβου, όπως εξηγεί και ο ίδιος: «Η μνήμη είναι προσωρινή και θέλω να καταγράψω τη νεότητα, τη δική μου και των φίλων μου πριν την ξεχάσω», προσθέτοντας ότι το ενδιαφέρον του για τη φωτογραφία προκύπτει από τον «φόβο της λήθης». Στις φωτογραφίες του χρησιμοποιεί τους φίλους του και τους έρωτές του, προβάλλοντας το δυαδικό παιχνίδι του έρωτα και του χωρισμού, της μνήμης και του στοχασμού, της ευχαρίστησης και του πόνου σε μια προσπάθεια να αναδείξει την πολύπλευρη φύση των σχέσεών μας.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 17.11.2016
