Θα σχολιάσω ό,τι κατάλαβα: βρες τα με τον εαυτό σου (αυτόν με τα τσιτάτα ή χωρίς), ξεκαθάρισε τη φάση με το σύντροφό σου και οοοοταν με το καλό βάλεις μια τάξη, κοιτάς το θέμα του παιδιού. Τα παιδιά είναι υπέροχα αλλά αξίζουν τη μέγιστη δέσμευση και όταν είναι μικρά οφείλεις να τα έχεις προτεραιότητα κατά τη γνώμη μου. Αλλά για να λειτουργήσει αυτό, πρέπει να μην είσαι τόσο μπερδεμένη όσο σε διάβασα. Υ. Γ. Σε περίπτωση που κατάλαβα λάθος, παρακαλώ αγνοεισαι αυτό το σχόλιο. :Ρ