Ε αν σκεφτείς ότι το ξεμέρωμα ήταν Κυριακή και δέχθηκα ντου από παντού από γιαγιές που πάντα μόλις σχολάει η εκκλησία έρχονται για καφέ οοολες ταυτόχρονα δεν ξέρω αν άξιζε τελικά το ότι πέρασα καλά, αλλά το αντιμετώπισα βεβαίως :D Τις βάζω κι εγώ που λες μουσική, έναν σταθμό που παίζω συνήθως και το τραγούδι στριπτίζ στο τέρμα να μην τις ακούω γιατί τσιρίζουν κιόλας και σκέφτομαι κάνε πλάκα τώρα ν' αρχίσουν να ξεκουμπώνονται τα σακάκια ταγέρ και να σπανε τα κολιέ με τις πέρλες! :''D(Ζαχαροπλαστείο-καφέ σε επαρχιακή πόλη) Γιατί καρφώνομαι έτσι ρε γμτ, ένας δικός μου να είναι εδώ μέσα, ένας!..με κατάλαβε αμέσως :D