Ο συνεντευξιαζόμενος συγγραφέας τονίζει το "νήμα" που συνδέει τους τότε δωσίλογους με τους σημερινούς κρατικούς θεσμούς. Δηλαδή την _πολιτική_ συνέχεια του δωσιλογισμού.Αγνοεί όμως την _οικονομική_ συνέχεια του δωσιλογισμού. Για την ακρίβεια υποβιβάζει την σημασία της με μια πολύ μικρή προτασούλα που την συνδέει μάλιστα με την εκτίμηση/άφεση αμαρτιών "μέσα στα 70 χρόνια οι οικονομικές συνθήκες άλλαξαν".Δηλαδή οι πολιτικές συνθήκες δεν άλλαξαν από τότε; Γιατί στο κράτος οι τότε δωσίλογοι συνδέονται με τους σημερινούς μαυρογυαλούρους ενώ στην οικονομία όχι;Ολη η οικονομική μας ελίτ βασίζει τον πλούτο της σε μονοπώλια που απόχτησε αμέσως μετά το 1945. Με μοναδικό κριτήριο την "εθνικοφροσύνη" και τον αντικομμουνισμό τους.Ολη η οικονομική μας ελιτ ήταν μικροεμποράκοι και αεριτζήδες πριν τον πόλεμο (και αεριτζήδες παρέμειναν). Μονοπώλιο φαρμάκων, μονοπώλιο ναυτιλίας, μονοπώλιο πετρελαίου, μονοπώλιο λιγνίτη, μονοπώλιο κατασκευαστικών.Όλες αυτές οι περιουσίες δεν φτιάχτηκαν επειδή οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες ήταν καλύτεροι, πιο έξυπνοι, πιο δραστήριοι. Φτιάχτηκαν επειδή ήταν εθνικόφρονες - σαν μόνο κριτήριο.Πιστεύω ότι ο συγγραφέας κάνει μεγάλο λάθος που υποβιβάζει τον οικονομικό παράγοντα. Στο κάτω κάτω, τα μνημόνια τα τρώμε στην μάπα για να σώσουμε την _οικονομική_ μας ελίτ, όχι τους πολιτικούς μας (αυτοί δεν κινδύνευαν το 2009).