Εμένα μου λες; Τι νομίζεις κάνω από το πρωί που σηκώθηκα; Μετράω γραμμές γωνίες και συντεταγμένες μπροστά στον καθρέφτη. Αναρωτιέμαι αν αρέσω στον Πέτρο στον Γιόχαν και στον Φρανς. Όχι λάθος αυτό είναι από άσχετο τραγούδι. Τέλος πάντων, καταλαβαίνεις τι λέω. Και η αμέσως επόμενη ερώτηση είναι, ΠΟΣΟ τους αρέσω; Απλά με βρίσκουν συμπαθητική; Μακριά από εμένα τέτοιες δυσοίωνες σκέψεις, δεν θέλω χαζομάρες. Το ζήτημα είναι να δω στα μάτια τους τον πόθο. Φωτιές μέχρι το ταβάνι, λαγνεία, με το ζόρι να κρατιούνται. Τέτοια πράγματα. Κι άμα θέλει ο Θεός, θα πετύχουν και όλα τα υπόλοιπα. Και στη δουλειά, και στις προφορικές, και εκείνο το ταξίδι που θέλω να κάνω. Θα μου πεις, τι σχέση έχει. Πως δεν έχει! Όλα συνδέονται με κάποιον διαβολικό τρόπο μεταξύ τους. Αλλοιώς τι καθόμαστε και συζητάμε;; Έχει γούστο να μην σχετίζονται όλα αυτά κι εγώ να σπάω το κεφάλι μου πως να είμαι επιθυμητή στους άντρες. Πλάκα θα είχε.Υ.Γ.: Τώρα που το σκέφτομαι, η Βιρτζίνια μιλούσε για ένα δωμάτιο κι ένα σταθερό εισόδημα. Δεν μας παρακινούσε να είμαστε όμορφες και ποθητές για τον άγνωστο Χ. Τόσο της έκοβε θα μου πεις. Άσε με τώρα, μπερδεύτηκα.Υ.Γ.: Ώρα για κάποιο σεμινάριο της προκοπής, να μη μαθαίνουμε μόνο άχρηστα πράγματα. Πάμε να μάθουμε πως "να τονίζουμε τα δυνατά μας σημεία" και "πως να καλύπτουμε ατέλειες". Από την άλλη όμως ρε παιδί μου, αν αρέσουμε όλες σε όλους, ποιό το κέρδος;; Με άγχωσες ρε γαμώτο. Άσε που περνάνε και τα χρόνια για μερικές από εμάς, αυτό που το βάζεις;; Το σκέφτεσαι να μου πει κανένας (ο Πέτρος, ο Γιόχαν ή ο Μήτσος, τι σημασία έχει;) ότι πλέον ΕΙΜΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΕΣΩ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ;; Εντάξει συγχαρητήρια τα κατάφερες, πάω να ακυρώσω το σινεμά δεν πάω πουθενά σήμερα. Πιάνω ξανά το πόστο μου (μπροστά στον καθρέφτη που αλλού, μην κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις).