JennouaΕγώ νομίζω πως στο μυαλό των αντιεξουσιαστών τα πράγματα είναι απόλυτα όπως τ' αναφέρω. Έτσι το βλέπω... Νομίζω πως στα μάτια ενός αντάρτη πόλης, από τη στιγμή που καταφεύγει στα όπλα κιόλας, το πολίτευμα είναι όπως συχνά αρέσκονται να το χαρακτηρίζουν, "φασιστικό". Το Σύνταγμα ασυζητητί απορριπτέο. Δες επιστολές Ρωμανού. Καμιά εξουσία δεν αναγνωρίζουν, και φυσικά δε δέχονται να μπουν στη διαδικασία να κριθούν αθώοι ή ένοχοι από τη "διεφθαρμένη" αστική Δικαιοσύνη, γιατί εκ των προτέρων θεωρούν τον "αγώνα" τους δίκαιο απέναντι στον μόνο "τρομοκράτη". Και επειδή είμαι της άποψης πως οι αντιεξουσιαστές είναι απόλυτοι πάνω σ' αυτό, από τη στιγμή που επικαλούνται Συνταγματικά δικαιώματα, σημαίνει πως το πολίτευμα, πέρα από την όποια διαφθορά του, παρέχει σημαντικές (για μένα τουλάχιστον) ελευθερίες, κι άρα, καθαρά τυπικά, ένα καθεστώς όπου υπάρχουν δικαιώματα, δεν είναι "απολυταρχικό". Αυτό δε σημαίνει πως είναι "άγιο", πως δεν υπάρχει διαφθορά και αντίφαση ανάμεσα στη de jure Συνταγματική νομοθεσία και στη de facto άσκηση της εξουσίας. Η διαφωνία μας είναι αν οι αντάρτες πόλης είναι απόλυτοι ή όχι με τις έννοιες "χούντα" και "απολυταρχία". Άλλα και πάλι, ο ένοπλος αγώνας εναντίον εκλεγμένων από το λαό κυβερνήσεων, η ολοκληρωτική άρνησή της αστικής δικαιοσύνης, τι σημαίνει; Κι όταν έπειτα απ' όλα αυτά επικαλείσαι το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο τι σημαίνει; Αν τα πράγματα είναι έτσι απόλυτα όπως ισχυρίζομαι, σημαίνει πως το πολίτευμα δεν είναι "απολυταρχικό" κι άρα πέφτουν σε αντιφάσεις από τη στιγμή που αναγνωρίζουν σ' αυτό δικαιώματα, ενώ ξεκίνησαν να το πολεμάν αφορίζοντάς το ως "χούντα". Δεν νομίζω πως είναι καθαρά τακτική για λόγους επιβίωσης. Στη θέση του Σακκά, τα δικαιώματα που παρέχει το Σύνταγμα, είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Δεν είναι λίγο ο νόμος να βάζει όρια στην προφυλάκιση και να σε αφήνουν ελεύθερο μετά από ένα χρονικό διάστημα αν δεν επαρκούν τα ενοχοποιητικά στοιχεία. Στη "μαμά" ΕΣΣΔ θα του φύτευαν μόνο για τις πολιτικές του απόψεις, μια σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού του. Το πρόβλημα είναι η μη τήρηση αυτού του Συντάγματος που πολεμάν με όπλα. Επίσης, για μένα είναι πάλι αντίφαση, αντάρτες πόλης σαν τον Ρωμανό, που ήδη από τη σύλληψη τους αρνούνται να αναγνωρίσουν οποιαδήποτε νομιμότητα της δικαιοσύνης, να χρησιμοποιούν το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο που αρνήθηκαν και πολέμησαν, για να ξελασπωθούν. Είναι σαν παιδάκια που κάναν το παιχνίδι τους, να αρνούνται στην πράξη τις αρχές τους, εθελοτυφλώντας ίσως, και να αντιμετωπίζουν βουβοί την πραγματικότητα. Φυσικά όταν γράφουν τις "πύρινες" επιστολές τους από τη φυλακή και αφορίζουν το σύστημα, είναι οξύμωρο, γιατί οι γονείς τους τα "σκάνε¨για να πληρώνουν "ρουφιάνους" δικηγόρους οι οποίοι χρησιμοποιούν το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, για να τους ρίξουν όσο γίνεται στα πιο μαλακά.
