Μονο αδυναμια δεν ειναι να αποδεχτεις οτι χρειαζεσαι βοηθεια. Θελει θαρρος. Δεν ξερω που μενεις και για αυτο δεν γραφω κατι πιο συγκεκριμενο. Παντως σε αρκετους δημους παρεχεται δωρεαν ψυχολογικη υποστηριξη, βεβαια σε καποιες υπηρεσιες η σειρα αναμονης ειναι μεγαλη. Στην μεριμνα του Πανεπιστημιου μου παρεχεται επισης δωρεαν ψυχοθεραπεια. Ψαξτο. Να σου πω επισης οτι εχω νιωσει αυτο που λες, αν καταλαβαινω σωστα αυτο που περιγραφεις...αν θες ξεκινα να μοιραζεσαι με δικους σου ανθρωπους πραγματα σαν αυτο που σε απασχολουν, για να αποφορτιζεσαι. Αν θες να πεις μια κουβεντα και δεν εχεις που ,στειλε.