Μπορεί να νιώθεις οτι βασανίζεσαι και να σε πονά η απόρριψη, όμως αν τα βάλεις κάτω, είναι πολύ απελευθερωτική η απουσία των γονιών μας. Δεν χρειάζεσαι την έγκρισή τους, είσαι "προγραμματισμένος" σαν άνθρωπος να ΝΟΜΊΖΕΙΣ οτι την χρειάζεσαι. Ειδικά αν σου φέρθηκαν σκάρτα, το σοφότερο θα ήταν να απομακρυνθείς με αδιαφορία ούτε καν με πικρία, δεν αξίζει. Αναγνωρίζεις μόνο οτι καλώς ή κακώς σου χάρισαν ζωή κι εσύ είσαι απολύτως ελεύθερος να κάνεις οτιδήποτε θελήσεις. Τυπικά αυτό είναι το νταραβέρι σας. Μπροστά στην ίδια τη ζωή και τις δυνατότητες που έχεις είναι ασήμαντο ;)
