Έχεις ξεπεράσει το ότι ερωτικό ένιωθες για αυτόν, αλλά δεν έχεις ξεπεράσει το πως πληγώθηκες και για αυτό δεν θες να τον δεις ποτέ ξανά και νιώθεις αδικία. Στον έναν "σοβαρό" χωρισμό που είχα, απλά ξύπνησα ένα πρώι είπα "αυτό το άτομο φέρεται σαν μαλάκας, θέλω να φύγω και δεν είμαι πια ερωτευμένη". Τις πρώτες μέρες ένιωθα τρομερή αδικία και οργή, σε φάση να κάθομαι στην παραλία και να πετάω πέτρες στο νερό με θυμό σκεφτόμενη ότι αυτός είναι η θάλασσα :P Σιγά σιγά μου πέρασε , κατάλαβα ότι φέρθηκε όπως φέρθηκε γιατί είχε τα δικά του θέματα και ηρέμησα εντελώς. Τώρα αν με ρωτήσεις ,νιώθω αγάπη και συμπάθεια. Δεν θα ξαναέκανα κάτι ποτέ μαζί του και αν τον γνωριζα τωρα μάλλον δεν θα τον ερωτευόμουν. Δεν είσαι τρελη, άνθρωπος είσαι και σιγά σιγά θα σου περάσει αυτό το αίσθημα ότι σε αδίκησαν...!