Καλησπερα...Μακαρι να σε βοηθησαν και να σε αγγιξαν εστω και λιγο οσα και αν γραψαμε ολοι στην προηγουμενη εξομολογηση σου..Δεν κρυβω να σου ομολογησω πως σκεφτομουν πως μπορει να εισαι αυτες τις μερες...Εχω επισκεφθει ενα πολυ καλο μου φιλο σε κλινικη στο παρελθον που ηταν στην ιδια φαση...Εχει βγει προ καιρου,Δοξα τον Θεο,ειναι πολυ καλα τωρα,εχει καιρο να ξανα επηρεαστει και συνεχιζει να εργαζεται και να ειναι καλα!Μην ανησυχεις παληκαρι μου,ολα καλα θα πανε να το δεις!Μερικες φορες σε αυτον τον κοσμο καλυτερα μας καταλαβαινει ενας αγνωστος παρα ενας γνωστος μας οπως λενε!Εχε πιστη και προχωρα γερα!Ολα θα φτιαξουν,να μην στεναχωριεσαι και να χαμογελας παντα σε παρακαλω!!!! :-)