Έχω αντιληφθεί απόλυτα την λογική απλά διαφωνώ, όχι μόνο ως προς το ηθικό της σκέλος αλλά και το πρακτικό.Πόσο ενεργοί και παραγωγικοί θα είναι όλοι με 2-3 θανάτους κοντινών προσώπων. Το ψυχολογικό αντίκτυπο δεν θα είναι αμελητέο και με τους πρώτους θανάτους εκτός των ευπαθών ομάδων (νέοι, παιδιά), που στατιστικά θα συμβούν, τότε θα ξεσηκωθούν όλοι. Όσο για τον τελικό απολογισμό, αναφερόμουν μόνο στο ΗΒ, δυστυχώς πιστεύω πως παγκοσμίως, η δική σας πρόβλεψη, ίσως και να αποδειχθεί μετριοπαθής, ειλικρινά όμως, ελπίζω πως όχι. Λέγοντας όλα αυτά, δεν υποβαθμίζω τον οικονομικό αντίκτυπο που έχει όλο αυτό αλλά ίσως να οδηγήσει σε καλύτερες οικονομικές πρακτικές, λίγο πιο ανθρωποκεντρικές. Χρειαζόμαστε λιγότερους Τζόνσονς στην ζωή μας. Δεν είναι τυχαίο πως οι περισσότεροι CEO έχουν τάσεις ψυχοπάθειας, η οικονομική και επιχειρηματική πραγματικότητα ευνοεί τέτοιες συμπεριφορές και αυτό πιστεύω, είναι μια αποτυχία του είδους μας.Θα παραμείνω αισιόδοξος πως η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη θα υπερισχύουν.