Εάν είμαι εργαζόμενος και νιώθω ότι ο "νοεπλουτος" εργοδότης μου με εκμεταλευεται, έχω κάθε δυνατότητα να παραιτηθώ. Δεν μπορώ όμως. Γιατί λέτε? Μα γιατί οι δουλειές σπανίζουν, είναι ελάχιστες, οπότε προτιμώ να με εκμεταλευεονται πάρα να μείνω άνεργος.Εσείς μιλάτε περί ηθικής. Ο κακός εργοδότης απέναντι στον καλό εργοζομενο. Εγώ μιλώ περί ουσίας. Αν υπάρχουν δουλειές θα βρω μια που να μου κάνει. Αν δεν υπάρχουν, θα βρω μια με χίλια ζόρια, θα κακοπληρωνομαι και θα εργάζομαι με κακές συνθήκες, και πάλι θα φοβάμαι μην τη χάσω. Αυτό είναι το κλειδι: να υπάρχουν εναλλακτικές.