Όχι, όχι, αυτά είναι αριστερά πράγματα και δεν τα λέμε για να μη μας παρεξηγήσουν.Ούτε για τη μαύρη εργασία θα μιλήσουμε, ούτε για τις διάφορες ευέλικτες μορφές της, ούτε για την κατάσταση στα χωράφια όπου μετανάστες δουλεύουν σχεδόν σε συνθήκες δουλείας και ενίοτε τους πυροβολούν στο ψαχνό αν τύχει και ζητήσουν τα δεδουλευμένα. Δεν θα μιλήσουμε ούτε για την κατάσταση στην εστίαση, όπου η πλειοψηφία δουλεύει μαύρα και εξαφανίζονται με μαγικό τρόπο όταν περνάει ο έλεγχος της εφορίας για να επανεμφανιστούν όταν φεύγει. Ούτε για ανασφάλιστους ντιλιβεράδες που παίζουν το κεφάλι τους κάθε μέρα ρουλέτα και πιέζονται να γίνουν ακόμη πιο γρήγοροι και ανταγωνιστικοί, γιατί «ξέρεις πόσοι εκεί έξω περιμένουν μια δουλειά;».Θα πούμε μόνο ότι οι εργαζόμενοι είναι τεμπέληδες και ότι είναι κακό πράγμα να χωρίζουμε τους ανθρώπους σε πλούσιους και φτωχούς, εργαζόμενους και εργοδότες, αφεντικά και εργάτες. Είμαστε όλοι μια αγαπημένη οικογένεια με όμοια συμφέροντα και κοινές επιδιώξεις. Οτιδήποτε άλλο δεν το λέμε.Τι είμαστε, τίποτε κομμουνιστές;