Δεν αντέχω να δω όλο το βίντεο. Ας με διορθώσει κάποιος αν στο δεύτερο μισό υπάρχουν σκηνές βίας (που σαφώς είναι απαράδεκτες, αν υπάρχουν). Στο κομμάτι που είδα, βλέπω μόνο έναν αστυνομικό να προσπαθεί να συλλάβει έναν παράνομο - δηλαδή κάτι που είναι η δουλειά του.Με κίνδυνο να φανώ άκαρδος, υποστηρίζω ότι ο σταθμός του Μετρό δεν είναι εμπορικό κέντρο. Ούτε μπορεί ο καθένας να πουλάει ότι θέλει, όπου θέλει, όποτε θέλει. Το χειρότερο: Πίσω από τους εξαθλιωμένους που βλέπουμε υπάρχουν ισχυρότατες μαφίες που τους εκμεταλλεύονται. Κανένας μικροπωλητής δεν δουλεύει για πάρτη του. Ολα τα "στέκια" νοικιάζονται και επιτηρούνται απο μαφιόζους. Οι μικροπωλητές είναι εξαρτημένοι από αυτά τα καθάρματα.Με τον "νόμο και τάξη" των νοικοκυραίων δεν τα πηγαίνω καθόλου καλά. Αλλά θέλω να εξαφανιστούν οι μικροπωλητές από τους δρόμους (και τα ΜΜΜ), επειδή δεν γουστάρω με τίποτα την μαφία που τους εκμεταλλεύεται και θησαυρίζει από την δουλειά τους.Αυτό που _με βεβαιότητα_ καταλογίζω και στον αστυνομικό και στο κράτος είναι ότι κάνουν το δεύτερο βήμα πριν το πρώτο.ΠΡΙΝ αρχίσεις να συλλαμβάνεις μικροπωλητές, ΟΦΕΙΛΕΙΣ σαν πολιτεία, σαν κοινωνία να εξαλείψεις τα αίτια που οδηγούν αυτούς τους ανθρώπους στον δρόμο.Δώσε σε αυτούς τους ανθρώπους μια αξιοπρεπή διαμονή, ένα μίνιμουμ εισόδημα για να έχουν φαγητό, θέρμανση, σχολείο για τα παιδιά τους και μια στοιχειώδη πρόνοια (ιατροφαρμακευτική κ.α).Και ΑΦΟΥ εξασφαλίσεις ότι κανένας από αυτούς δεν πεινάει, δεν κρυώνει και δεν υποφέρει, ΜΕΤΑ θα συλλαμβάνεις όσους μικροπωλητές βγαίνουν στον δρόμο. Mε απώτερο στόχο πάντα την μαφία, όχι τους ίδιους τους μικροπωλητές.Συμπερασματικά, το ερώτημα ΔΕΝ είναι αν θα αφήσουμε έναν φουκαρά να πουλάει ομπρέλες στο Μετρό ή όχι. Το ερώτημα ΔΕΝ είναι αν θα είμαστε "συμπονετικοί" ή "άκαρδοι" απέναντι σε έναν φτωχό άνθρωπο.Το ερώτημα είναι αν θέλουμε την ανισότητα στην κοινωνία μας ή όχι. Αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε στα πιο αδύναμα μέλη της κοινωνίας μας (στα οποία εγώ τουλάχιστον κατατάσσω ΚΑΙ τα ζώα) ένα μίνιμουμ αξιοπρεπούς διαβίωσης, απαλλαγμένης από πόνο και δυστυχία.Το ότι μπορούμε και το ότι έχουμε υποχρέωση είναι σίγουρο (αλλιώς τι την χρειαζόμαστε την κοινωνία αν δεν εξασφαλίζει τους αδύναμους; ). Το ερώτημα είναι αν θέλουμε.ΑΦΟΥ σαν κοινωνία κάνουμε πρώτα εμείς το χρέος μας απέναντι στους πιο αδύναμους, μπορούμε META να συλλάβουμε όποιον πουλάει τερλίκια χωρίς άδεια και POS. Οχι ανάποδα.
