Το να επικαλούμαστε τη νομιμότητα ως επιχείρημα στο συγκεκριμένο γεγονός, είναι επιχείρημα που βλέπει το γράμμα του νόμου αγνοώντας παντελώς το πνεύμα του, την κοινωνική διάσταση, την χρησιμότητα, την εναρμόνιση με την σύγχρονη εποχή της σημερινής κοινωνίας και τι σηματοδοτεί η συγκεκριμένη απαγόρευση. Τα να λέμε γενικά ότι καλό είναι να εφαρμόζονται οι νόμοι, ως αξίωμα, είναι σαν να κάνεις μια φυσική παρατήρηση ότι η βαρύτητα ευθύνεται για την πτώση των πραγμάτων. Η κοινωνία όμως εξελίσσεται, σε αντίθεση με την πτώση των πραγμάτων που μένει σταθερή στο διηνεκές. Σκεφτείτε πόσο παράλογο θα φαινόταν αν υπήρχε καταγγελία για γονεϊκή αμέλεια 13χρονου παιδιού που έκανε χρήση ασανσέρ. Μήπως να αναθεωρήσουμε τι συνιστά παράνομο και νόμιμο σε αυτήν την περίπτωση;