Η αλήθεια είναι ότι περίμενα το βιβλίο του Πλεύρη, που είναι και το μεγαλύτερο του αμάρτημα κατ εμέ (όπου επαναλαμβάνει ότι δεν συμφωνεί, αλλά παρόλα αυτά το πουλάει). Όλη αυτή η παραφιλολογία έγγυται στο γεγονός ότι ο Γεωργιάδης, σε κάποια βίντεο δεκαετίας και άνω, φέρεται να μην παίρνει μεγάλες αποστάσεις από ακροδεξιούς. Γιατί α) βίντεο που να παίρνει μία ακροδεξιά θέση δεν υπάρχει και β) βίντεο δεκαετίας και κάτω όπου να μην ομνύεται κατά της ακροδεξιάς επίσης δεν υπάρχει. Πάντα ήταν Δεξιός, φανατικός ευρωπαιστής και κοινοβουλευτικός, υπερμαχος της ελευθεροτυπίας σε παθολογικό σημείο, εσχάτως οριακά Σιωνιστής, παρεμβάσεις στην δικαιοσύνη δεν έχει κάνει ποτέ, είναι υπέρ της παροχής ασύλου σε πρόσφυγες (όχι σε παράνομους μετανάστες), υπερ της ειρήνης με τη Τουρκία, μάλωνε με δημοσιογράφους για να μην αποκαλούν τη Συμφωνία των Πρεσπών προδοσία, μέχρι που υπερασπίστηκε το σύμφωνο συμβίωσης του ΣΥΡΙΖΑ για τα ομόφυλα ζευγάρια! (Αν και δήλωσε ότι στην ψηφοφορία ήταν βολικά απών). Πιο είναι λοιπόν το χειρότερο που μπορείς να τον πεις; Οπορτουνιστή; Πονηρό; (το πόσο και αν χρειάζεται να είναι κανείς στην πολιτική αυτά τα πράγματα είναι άλλη κουβέντα). Μια ακροδεξιά θέση του όμως ψάξε-ψάξε δε θα την βρεις.