Όντως.Ας είμαστε ειλικρινείς.Δεν μας ενδιαφέρει να μην σκοτώνονται και να μην πνίγονται άνθρωποι, μας ενδιαφέρει το άνοιγμα των συνόρων, at all costs. Ακόμα και με ανθρώπινες ασπίδες.Διότι αυτό τον ρόλο επιτελούν οι άνθρωποι που μεταφέρονται ως μετανάστες από τα βάθη της Αφρικής μέχρι την -όντως- μη ασφαλή Λιβύη.Δυο μέτωπα έχει ο ακτιβισμός σήμερα. Τα εθνικά σύνορα και τα όρια του φύλου.Και στα δύο εκμεταλλεύεται ανθρώπους, νομοθεσία και συνειδήσεις προκειμένου να πετύχει τους σκοπούς του.Έτσι στη Ρουάντα η Δύση κατηγορήθηκε γιατί δεν επενέβη. Στη Συρία κατηγορήθηκε γιατί επενέβη. Και κατηγορήθηκε για όσο δεν επενέβαινε. Από τους ίδιους ανθρώπους.Ας είμαστε ειλικρινείς.Πόλεμοι και ένοπλες πολιτικές συρράξεις πάντα υπήρχαν. Δυστυχώς, δυστυχέστατα. Ποτέ δεν υπήρχαν τόσοι μετανάστες και πρόσφυγες όσοι σήμερα.Αυτό είναι προϊόν της ευκολίας των μετακινήσεων μαζί με ένα κλίμα τύψεων και αυτομαστιγώματος όλης της Δύση που έχει άμεση σχέση με συγκεκριμένες ιδεολογίες. Όχι;