Η άλλη πλευρά τέτοιου είδους μέτρων είναι οτι δημιουργούν μεγαλουπόλεις για δυο είδους κατοίκων: φτωχών σε κοινωνικές κατοικίες και πλουσίων (BoBos) στην ελεύθερη αγορά. Η μεσαία τάξη εξορίζεται διότι ούτε κοινωνική κατοικία δικαιούται και ούτε να πληρώσει μπορεί τις τιμές στην ελεύθερη αγορά - διότι αυτές βρίσκονται σε αφύσικα υψηλά επίπεδα εξάιτιας ακριβως της κοινωνικής κατοικίας που δεσμεύει συχνά εώς και τα μισά σπίτια. Οποτε οι πλούσιοι στις μεγαλουπόλεις επωφελούνται απ’τις υπηρεσίες, καθαρίστριες, ντανταδες, προσωπικό σε εστιατόρια κτλ που παρέχονται φθηνά από φτωχούς (συνήθως μετανάστες) που μπορούν να ζούνε σχετικά κοντά λόγω κοινωνικής κατοικίας. Ταυτόχρονα μια μέση οικογένεια ειναι αδύνατο πλέον να βρει σπίτι σε Λονδίνο, Παρίσι κτλ. όπου βρίσκονται οι περισσότερες δουλείες. Οπότε η μόνη λύση είναι καθημερινό πολύωρο commuting και ένας τεράστιος θυμός διότι το πανηγυράκι στις πόλεις - όπου δεν μπορούν να ζήσουν - χρηματοδοτείται κυρίως απ’τους φόρους τους