Εϊπα ότι επιλέγω να τον πιστέψω, με ό,τι σημαίνει αυτό.Δε με νοιάζει αν το κάνανε ή όχι, δεν αλλάζει το πόσο άσχημα νιώθω.Επέλεξα να δοκιμάσω πως θα είμαστε μαζί μετά από αυτό, πως θα είμαι εγώ - αν μπορώ να ζήσω με ό,τι έγινε - πως θα είναι αυτός - πως θα συμπεριφερθεί στο εξής. Δε μου έχει ξανατύχει παρόμοια κατάσταση και φυσικά δε ξέρω πως να το αντιμετωπίσω απόλυτα σωστά. Δίνω μια ευκαιρία και όπου βγει. Δε θεωρώ πως είναι κακό ή με μειώνει ως άνθρωπο. Φυσικά, αν δε λειτουργήσει η σχέση ο χωρισμός είναι μονόδρομος, αλλά πρώτα θα το παλέψω.Ο λόγος που έγραψα εδώ εξ αρχής είναι ότι ήθελα να δω πως θα το έβλεπε κάποιος τρίτος που δε μας γνωρίζει - και σίγουρα να το βγάλω από μέσα μου αφού δεν έχω κάποιον να εμπιστευτώ. Πήρα διάφορες απόψεις και όλες είχαν κάτι να μου δώσουν.