Αχ ποσο μ'αρέσει αυτό το θέμα. Λοιπόν η ώριμη αγάπη δεν είναι απλώς η έκφραση συναισθήματος προς ένα πρόσωπο, όπως όλοι νομίζουμε. Αυτό είναι κάτι που μας συμβαίνει αυθόρμητα και αρκετά εύκολα. Η αγάπη είναι μια στάση ζωής, στάση δοτικότητας προς το περιβάλλον μας. Η ώριμη αγάπη προς τον άλλο περιέχει φροντίδα, σεβασμό των ορίων του, ευθύνη να μην πέσει σε κακοτοπιές και κυρίως γνώση του άλλου. Είναι σαφές ότι δεν γίνεται να αγαπάμε τους πάντες, αγαπάμε αυτους που μας ταιριάζουν, ή ακόμα κι αν δεν μας ταιριάζουν αυτους που έχουμε καταλάβει γιατι κάνουν ό,τι κάνουν και μπορούμε να το συγχωρήσουμε ακόμα κι όταν δεν συμφωνούμε απόλυτα. Σκεψου όμως μια τετοια δύσκολη αγάπη δεν προϋποθέτει αγάπη του εαυτού μας, δηλαδη φροντίδα ευθύνη σεβασμο και γνώση της δικιάς μας υπαρξης; Εννοείται πως οι πρώτες προσπάθειες θα αποτύχουν, αλλα με την συναναστροφη με τους αλλους θα μαθουμε και τον εαυτόμας και με ποιους ταιριάζει και πως να αγαπα και να αγαπιεται. Μινι περιληψη του βιβλιου τεχνη της αγάπης του εριχ φρομ. :)