αυτό ακριβώς θα έλεγα κι εγώ.. άλλη μια εξομολόγηση που θα έχει κ συνέχεια του τύπου: που πήγα κι έμπλεξα η δόλια, τί μαλάκας που μου την έπεσε παντρεμένος άνθρωπος (κι όχι τί ηλίθια εγώ, που πίστεψα πως απλά θα πίναμε ένα αθώο καφεδάκι).φιλενάδα μην κολακεύεσαι καθόλου μα ΚΑΘΟΛΟΥ απο το πέσιμό του και το υποτιθέμενο ενδιαφέρον του. στην ηλικία σου είμαι και νομίζω δεν δικαιολογείται να τρώμε τέτοιον πρόλογο όσες ανασφέλειες κι αν έχουμε, όσο μόνες κι αν αισθανόμαστε, όσο πολύ κ να μας λείπει το φλέρτ.κ στην τελική χωρίς να θέλω να ηθικολογώ σκέψου την οικογένειά του κι αν εσύ θα ήθελες να ήσουν στη θέση της γυναίκας του..ας μην κάνουμε αυτά που δε θέλουμε να μας κάνουν