Μortimer, δεν ξέρω πού να σου απαντήσω γι' αυτό το βάζω reply στο αρχικό μου σχόλιο.Mortimer mouse, έχω κάνει πάρα πολλά είδη σχέσεων και δεν έχω καταργήσει τίποτα, εάν μιλάμε για επιθυμίες και κριτήρια. Αντιθέτως, τις έχω αυξήσει και τα έχω εκλεπτύνει και καλλιεργήσει αρκούντως. Τουλάχιστον έτσι πιστεύω. Νομίζω ότι κυρίως εσύ βάζεις κανόνες στο τί θα ΠΡΕΠΕΙ να έχει προηγηθεί και στο ΠΩΣ γίνονται οι σχέσεις και ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ να ζητάμε από αυτές και ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ για να κάνουμε σχέση (δεν διαβάζεις τα σχόλιά σου;). ΕΣΥ λες ΠΟΙΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΑΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ : ο άλλος άνθρωπος και όχι οι δικές μας ανάγκες. Kαι ποιός σου είπε ότι έχουμε όλοι τις δικές σου ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ προτεραιότητες;;; Παρόλα αυτά το κάνεις και εσύ ΚΑΝΟΝΑ. Εγώ εκείνο που είπα είναι ότι δεν αποκλείεται ένας άνθρωπος να μην θέλει να κάνει συντροφική ερωτική σχέση ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ή γενικά την τάδε χρονική περίοδο για ένα σωρό από λόγους. Εσύ είσαι αυτός που περιορίζει το ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ. Εγώ υποστηρίζω ότι ο καθένας θέλει αυτό που θέλει και ξέρει καλύτερα για τον εαυτό του. Επίσης, ότι οι δηλώσεις, =συνέπεια με αυτό που γνήσια επιθυμεί ο ίδιος, πρώτα γίνονται στον εαυτό και όχι στους άλλους. Διότι την εσωτερική δέσμευση ή διαθεσιμότητα, όπως λες και μόνος σου, κανένα συμβόλαιο δεν στην διασφαλίζει. Γι' αυτό όταν και αν θέλεις να δεσμευτείς με κάποιον αόριστα ή με κάποιον συγκεκριμένο πριν και πάνω από όλα εκεί λογοδοτούν οι ενέργειές σου - δηλ. στη δική σου επιθυμία και συνέπεια/ασυνέπεια με αυτήν. To αυτό και όταν προτιμάς μόνο σεξ ή οποιαδήποτε άλλου είδους σχέση με κάποιον ειδικά ή γενικά.Διαφωνώ σε πολλά σημεία σου, αλλά θα θίξω δύο από αυτά :1) "αυτό που περιγράφεις είναι η φυσιολογική ροή μιας σχέσης που θα έπρεπε να αφεθούμε να ακολουθήσουμε. δεν θα έρπεπε δηλαδή να υπάρχουν δηλώσεις εξ'αρχής του τύπου "δεν κάνω σχέση". αφου δεν ξέρεις καν τι θες απο τον άλλον"Μπορεί να ξέρεις εξαρχής τί θέλεις από τον άλλον. Μπορεί και να μην ξέρεις εξαρχής τί θέλεις από τον άλλον. Όμως εκείνο που δεν υπολόγισες είναι ότι κάλλιστα μπορεί να ξέρεις κάλλιστα τί θέλεις από τον εαυτό σου σε σχέση με ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ή με συγκεκριμένα πρόσωπα.Λοιπόν, mortimer, για να λέμε τα πράγματα όπως έχουν : Όλοι βάζουμε κανόνες επειδή είμαστε συγκροτημένοι άνθρωποι με διαμορφωμένες προσωπικότητες, μας προσδιορίζει μια πολιτισμική ταυτότητα, μας περικλείει ένα κοινωνικό περιβάλλον και επιπλέον μας διατρέχουν χαρακτηριστικά και ξεχωριστές ιδιότητες που δεν είναι πάντα αόριστες και ρευστές. Είναι αστείο να μιλάς για ΕΝΤΕΛΩΣ αυθόρμητες σχέσεις λες και είμαστε τάμπουλα ράσα και μόνο διάχυτες αισθήσεις στο χάος (όπως έλεγε και ο σπουδαίος ποιητής - εκείνος για να καταδείξει ότι δεν έχουμε ΜΟΝΟ όρια και μόνο βεβαιότητες). Καθώς έλεγα λοιπόν, όλοι ανεξαιρέτως κρίνουμε με κάποιες ορίζουσες. Όλοι ανεξαιρέτως θέτουμε κανόνες και όρια στις προσωπικές μας σχέσεις. Με τη διαφορά πως εσύ θέτεις και έναν κανόνα παραπάνω που εγώ απορρίπτω όλωσδιόλου : ότι ΚΑΝΕΝΑΣ δεν ξέρει τί θέλει από έναν άνθρωπο εξαρχής και ότι για να μάθεις αν θέλεις και τί θέλεις από έναν συγκεκριμένο άνθρωπο πρέπει να έχεις περάσει οπωσδήποτε χρόνο μαζί του. Λυπάμαι, διαφωνώ. Κατ' εμέ, δεν είναι κανόνας.2) Στο σχόλιό σου στο 03:44 (για να μην το επικολλώ όλο) λες ότι κανένας δεν θέλει σχέση με κάποιον που το φωνάζει. Το "Κανένας", mortimer, είναι πολύ μα πάρα πολύ μεγάλη κουβέντα και δεν θα την έβαζα στο στόμα μου. Θα συμφωνήσω ωστόσο στη γενική ιδέα ότι δεν είναι συνήθως γοητευτική η απόγνωση και οι... κραυγές της με αποτέλεσμα να απωθούν κάποιον ακόμα κι αν αρχικά θα μπορούσε να ενδιαφέρεται. Ναι. Πάλι αποτυγχάνεις, εντούτοις, να διαχωρίσεις μεταξύ "θέλω σχέση" και "είμαι απεγνωσμένος για να κάνω σχέση". Η διαφορά ανάμεσα στις δυο αυτές καταστάσεις είναι απίθανα ΠΕΛΩΡΙΑΑΑΑ... και αν δεν μπορείς να τη δεις, ειλικρινά βαριέμαι να σου την εξηγήσω τώρα. Αν και κάποια στιγμή στο μέλλον, αν με πετύχεις ορεξάτη, ευχαρίστως να το κάνω.