Α! μπράβο, πείτε τα! Είπα να μη μιλήσω κι αρχίσω να καταπατώ την αρχή ΛενΦού, αλλά δεν κρατιέμαι. Ποιό παιδί θέλει να βλέπει μουτρωμένους, στρεσσαρισμένους, άκεφους γονείς, ανυπαρξία συζητήσεων - επικοινωνίας μεταξύ τους? Τα παιδιά θέλουν πρωτίστως τους γονείς ΚΑΛΑ ΜΑΖΙ. Το αμέσως επόμενο, τους γονείς ΚΑΛΑ. Σε καμιά περίπτωση δεν τους θέλουν άσχημα μαζί - εκτός κι αν κατευθύνουμε ένα τρίχρονο να απαντήσει κάτι τέτοιο.Τα υπόλοιπα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Δεν χρειάζονται καυγάδες και λεκτική βία για να καταλάβει το παιδί ότι οι γονείς του δε χωνεύονται μεταξύ τους. Κι αυτό είναι πολύ βαρύ φορτίο καθημερινής ανασφάλειας, ενοχών, αγωνίας, κλπ για το παιδί. Εσείς που βάζετε προπέτασμα τα παιδιά σας για να αποφύγετε ευθύνες, τους μεταφέτετε τα προβλήματά σας, τους φορτώνεστε συναισθηματικά, χτίζετε ενοχικούς μελλοντικούς ενήλικες, είτε το παραδέχεστε, είτε όχι. Όσα "όχι" κι αν μου ρίξετε.
