Ρε συ 3, παραλίγο να βάλω τα κλάματα.Καλή μου, και βέβαια δε φταις εσύ. Εσύ είχες μάθει ένα πράγμα απο την οικογένεια σου και αυτά τα παιδιά είχαν μάθει κάτι άλλο. Είχαν μάθει πως μπορούν να κάνουν οτι θέλουν και να φέρονται άσχημα χωρίς συνέπειες και δεν ήξεραν να σέβονται το διαφορετικό. Είναι κρίμα που έπεσες σε αυτή την τάξη και τραυματίστηκες με αυτό τον τρόπο. Ήταν η κυρίαρχη ομάδα που επιβεβαίωσε τη δύναμη της πάνω σου και θα το έκαναν σε οποιον είναι διαφορετικός. Δε ξέρω αν είναι θέμα στρειτ ή όχι, στο δικό μου περιβάλλον ήταν οτιδηποτε διαφορετικό, όπως ένα αγόρι που του άρεσε η ζωγραφική, το άλλο που ήταν ντροπαλό, το κορίτσι που ήταν "χοντρό", το κορίτσι που ήταν "το μαύρο", αυτοί τρώγανε πέσιμο, όμως απαντούσαν και τσακωνόμασταν στην τάξη με λύσσα. Και απ οτι φαίνεται, καλά κάναμε. Λυπάμαι πολύ που δε βρήκες σύμμαχους και που νιώθεις έτσι. Η ψυχολόγος θα σε κάνει να νιώσεις πολύ καλύτερα και θα σε βοηθήσει να το ξεπεράσεις.
