Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ που μας μίκρυνες-προσωπικά εμένα τουλάχιστον, γιατί είμαι πάνω από σαράντα, κανονικός βροντόσαυρος φαντάζομαι για σένα.Εννοείται ότι κανείς δεν μπορεί να συγκρίνει την δεκαετία του ογδόντα με το σήμερα σε όλους τους τομείς, η σημερινή εποχή είναι πολύ μπροστά,ειδικά στη χώρα που βρίσκομαι η διασκέδαση, αλλά και η τεχνολογία είναι έτη φωτός μπροστά απ'ότι έχω δει στη ζωή μου. Απλά εμείς εκείνη την δεκαετία ζήσαμε την εφηβεία μας στην Αυτοκίνηση και αργότερα σε τα νιάτα μας σε μαγαζιά όπως το Spartacus, το Άτομο, το Faz , το Wild Rose, το Kahlua και σε πολλά άλλα που δεν θυμάμαι και για αυτό το λόγο ακριβώς νοσταλγούμε όταν βλέπουμε στιγμιότυπα από το παρελθόν μας και από μια εποχή που για μας δεν θα γυρίσει ποτέ.Και εσύ όταν μεγαλώσεις θα αναπολείς τις δικές σου ανάλογες στιγμές.Δεν σημαίνει φυσικά ότι σταματάει η ζωή, κάθε άλλο, απλά αλλάζει λίγο ο τρόπος διασκέδασης,ας πούμε ότι δεν χτυπιέσαι μανιωδώς στα club κάθε Σάββατο-όχι φυσικά ότι το club είναι απαγορευμένο μέρος.Επίσης τα τραγούδια που ακούγονται, μπορεί για σένα να είναι trash- αναρωτιέμαι γιατί φυσικά- αλλά τότε ήταν τα σουξέ της εποχής, φρέσκα από το φούρνο.Φαντάσου ότι σήμερα έχεις πρόσβαση σε ότι μουσική θες χρησιμοποιώντας το κινητό σου.Τότε έπρεπε να βρούμε κάποιον να μας την γράψει πειρατικά σε κασέτα, αν δεν θέλαμε ή δεν είχαμε για LP, να βρούμε τον σταθμό που παίζει πειρατικά, που ενδεχομένως το επόμενο λεπτό να είχε παρεμβολές ή να είχε κατέβει.Αυτό το βίντεο ήταν μεγάλο flashback, μόλις επισκεφτώ την Ελλάδα θα ανατρέξω στο πατάρι του πατρικού μου για ανασκαφή ντοκουμέντων.