Πιστεύω πως στις σχέσεις πρεπει να υπάρχει ένα minimum συμβατότητας. Τα χάσματα δύσκολα καλύπτονται και οι εξαιρέσεις απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Αυτό που σίγουρα δεν κατανοώ είναι γιατί πρεπει να καταλάβεις την αιτία της σύγκρισης, ¨λες και περνάει ο σύντροφος σας από συνέντευξη¨ . Ο καθένας δικαιούται να έχει όποια άποψη θέλει. Όσο παράλογη και αν σου ακούγεται. Το θέμα είναι ΕΣΥ γιατί μπαίνεις στη διαδικασία να βρεθείς στη θέση του ¨κρινόμενου¨ και γιατί ΕΣΥ επιλέγεις για σύντροφο σου κάποιον που σε μειώνει; Μάλιστα όταν από την περιγραφή σου προκύπτει πως οι διαφορές σας δεν έχουν καμία σχέση με τη βαρύτητα των χαρακτηριστικών της ερώτησης, αντιθέτως θεωρώ πως δεν είναι καν διαφορές.