Όπως και η αρθρογράφος ,έτσι και εγώ και όλοι μας γνωρίζουμε τη δυσκολία των καταστάσεων που επικρατούν τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας. Η κατάσταση για να είμαστε ρεαλιστές είναι δύσκολη και πολύπλοκη θα μπορούσε να πει κανείς έως και παράλογη. Η τέχνη όμως θα πρέπει να μην αποτελεί μέρος του σκοταδιού .Πάντοτε σε όλες τις ιδιαίτερες στιγμές της ζωής μας την επικαλούμαστε και ζητάμε να φωτίσει δρόμο. Το φως όμως το προσφέρει η τέχνη μέσα από τους αγγελιοφόρους της ,που δεν είναι άλλοι από τους οραματιστές καλλιτέχνες που προσπαθούν όχι να αποσιωπήσουν την πραγματικότητα αλλά με ένα πέπλο μαγείας και ομορφιάς να μας δείξουν πως αξίζει να ζούμε ,να ελπίζουμε ,να δημιουργούμε .Όταν τίθεται θέμα επιβίωσης όλα αυτά φαντάζουν περιττά και όποιος τα επισημαίνει κινδυνεύει να χαρακτηριστεί εκτός τόπου και χρόνου ή αναίσθητος. Υπάρχει όμως μεγαλύτερη ευαισθησία από την Τέχνη? Γιατί τι άλλο είναι η τέχνη εκτός από λάμψεις του μυαλού και της ψυχής μας? Συνοψίζοντας, αυτό που θέλω να πω είναι να μην αφήσουμε τον οποιοδήποτε να μας αφήσει χωρίς μόρφωση ,όνειρο και δημιουργία. Και τα προϊόντα τις τέχνης δεν είναι πάντα επί πληρωμή υπάρχουν πολλές αξιόλογες εκδηλώσεις με δωρεάν είσοδο ή αν όχι δωρεάν με χαμηλό αντίτιμο ειδικά με βάση την ΥΠΗΡΕΣΙΑ που προσφέρουν .Είναι δύσκολη η ζωή αλλά πιο δύσκολη η ψυχή και αυτή χρειάζεται που και που μια υπενθύμιση που μπορεί να προσφέρει η Τέχνη.