Σέβομαι ολες τις απόψεις και πιστευω οτι και οι 2 πλευρές εχουν μεγαλο δικιο. Κατ' αρχήν, θεωρω οτι το δημοψήφισμα αυτο ειναι πολυ άδικο. Μας ζητάνε ναι η οχι, χωρις να διευκρινίζεται απο κανεναν σε ποια συμφωνία οδηγεί το ναι(θα αποκαλυφθεί τη Δευτερα, εάν επικρατήσει το ναι) και χωρις να ξεκαθαρίζει η κυβέρνηση τι σημαινει το οχι. Δεν σημαινει απλα οτι αρνούμαι το συγκεκριμένο μνημόνιο, το οχι συναινεί σε κατι κι αυτο, ενω δεν ξέρουμε σε τι. Υπαρχει σχέδιο Β που δεν αποκαλυπτεται(λενε). Ειναι ψυχολογικός πόλεμος γιατι δεν θελω ουτε το ναι, ουτε το οχι. Επιπλέον, φέρω το βάρος της απόφασης μου και στις 2 περιπτώσεις οι οποίες θα εχουν αρνητικές συνέπειες οπως και να χει ,αλλα αφου ψήφισα, εχω μερίδιο ευθύνης της κατάστασης. Δεν ψήφισα τον κ. Τσίπρα, παρ'ολ'αυτα, ημουν θετικα προδιατεθειμένη οταν εγινε πρωθυπουργός και περίμενα να γινει μια αλλαγή. Στα τόσα χρονια που δανεικά χρηματα καταναλώθηκαν με κακή διαχείρηση περίμενα οτι θα πιέσει για συμφωνίες εφικτές, που θα ελαφρύνουν τους φτωχότερους και θα ζορίσουν τους πλουσιότερους, οτι θα δώσει ώθηση στην χώρα ν αρχίσει παλι να παράγει, να βγει στις αγορές, οτι θα κανει κατι στοχευμένο για την εξόφληση αυτού του χρέους. Αυτο που βλεπω ομως, ειναι οτι ουτε σχέδιο σωτηρίας υπαρχει, ουτε και ελάφρυνση προς τον λαό, μου θυμιζει προηγούμενες κυβερνήσεις που κάλυπταν συνδικαλιστικά οφέλη και βόλευαν τους δικούς τους. Αυτο που ειναι το χειροτερο, ειναι οτι δεν υπαρχει προσπάθεια πραγματικής διαπραγμάτευσης. Ολα περιστερεφονται γυρω απο τα κομματικά ζητήματα, οπως χρονια τωρα.. Αυτη τη στιγμη καλούμαστε να επιλέξουμε ελλαδα η Ευρώπη. Πουθενα στην προεκλογική εκστρατεία της κυβέρνησης δεν αναφερόταν πιθανή έξοδος απο την Ευρώπη. Γιατι 5 μήνες μετα προκύπτει αυτο το ζήτημα; Θεωρω οτι ως πολίτες εχουμε εξαπατηθεί. Επισης, θεωρω, οτι πρεπει να ανήκουμε στη Ευρώπη και στο ευρώ.Ειτε ναι, ειτε οχι, το χρέος που εχουμε πρεπει να το εξοφλήσουμε, ειτε με ευρω, ειτε με δραχμές. Το να πτωχεύσει η χώρα, δεν διαγραφεί το χρέος αυτο και παλι ισως να τίθεται στα ευρωπαϊκά δικαστήρια η εκμετάλλευση της χώρας αφου δεν μπορει να πληρώσει. Οποτε, η χρεοκοπία και η πτώχευση δεν εξασφαλίζουν καλυτερο μέλλον. Δεν ξερουμε τι θα πει πτώχευση, εξαθλίωση. Οι ευπαθείς ομάδες δεν θα επιβιώσουν και αυτο δεν ειναι κατι που θα κρατήσει μονο 5 χρονια. Ξερουμε οτι τουλαχιστον 20 χρονια χάνονται ώσπου ν αρχίσει ν' ανακαμπτει μια χωρα. Με το οχι, δεν βλεπω καλυτερο μέλλον, ουτε θεσεις εργασίας, ουτε καλυτερο βιωτικό επίπεδο. Τα πολιτικά κόμματα της χώρας,πιστευω, θα μείνουν στην ιδια τακτική του βολέματος και δεν θεωρω οτι μπορω να εμπιστευτώ τους πολιτικούς αυτής της χώρας. Αυτο ειναι το κυριότερο προβλημα μας και αυτο προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν οι ευρωπαίοι δανειστές και κατάφεραν να εξαθλιωσουν περισσοτερο την Ελλαδα. Αυτες ειναι οι σκεψεις μου, εχω καταλήξει στο συμπέρασμα οτι οι περισσότεροι πολιτικοί λενε ψέμματα και οι ευρωπαίοι εκμεταλλεύονται αυτη την κατασταση. Πρεπει να υπάρξει εθνική σωτηρία απο ολους μας. Οπως και να χει ομως, πρεπει να παραμείνουμε ενωμένοι γιατι μαζι θα αντιμετωπίσουμε κι αυτη την κατασταση. Κουράγιο σε ολους μας!
