#2: Μου άρεσε η απάντηση της Λένας. Εγώ πάλι είμαι της γνώμης ότι μια δεύτερη ευκαιρία, σ'αυτό το στάδιο και με αυτά τα δεδομένα, θα αδικούσε και τους δυο σας. Είναι άδικο γιατί, ακόμη και χωρίς να το θέλετε, θα τοποθετήσετε στο επίκεντρο της σχέσης σας το αμφίβολο -σε ποιότητα και βάθος χρόνου- αποτέλεσμα μιας ψυχοθεραπευτικής διεργασίας που αφορά μόνο τον έναν. Είναι άδικο για σένα γιατί στην ουσία επενδύεις πολύτιμο χρόνο από τη ζωή σου, αλλά κυρίως τα πολύτιμα συναισθήματά σου σε ένα broken toy που βρίσκεται σε φάση επιδιόρθωσης. Έχεις την υπομονή και την αντοχή να το διαχειριστείς; Είναι άδικο επίσης και για εκείνον, επειδή το παρελθόν είναι παρελθόν και τίποτα δεν ξεγράφεται έτσι απλά, επειδή είπατε μια μέρα "πάμε πάλι". Στο πρώτο του πισωγύρισμα συμπεριφοράς (και θα έχει πολλά, δεν αλλάζει κανείς από τη μια μέρα στην άλλη) δεν θα έχει την ίδια επιεική αντιμετώπιση από σένα, όσο θα είχε με μια άλλη κοπέλα που θα τον γνώριζε πρώτη φορά και από μηδενική βάση. Μην υποτιμάς τη συναισθηματική δύναμη των παρελθοντικών τραυμάτων. Το καλύτερο και για τους δυο σας, κατά τη γνωμη μου, είναι να προχωρήσετε ελεύθεροι, χωρίς αμοιβαίες δεσμεύσεις και υποσχέσεις. Κι αν κάποια στιγμή στο μέλλον ξανασυναντηθούν οι δρόμοι σας να είναι πραγματικά από μηδενική βάση. Γιατί τώρα, όσο και να το θέλετε, αυτή η προϋπόθεση δεν υφίσταται.:)