Σύμφωνα με έναν ινδιάνικο μύθο, όταν οι θεοί αποφάσισαν να ξεχωρίσουν τον άνθρωπο από τα ζώα διαχωρίζοντας τις θέσεις τους με μια χαράδρα, την τελευταία στιγμή ο σκύλος έτρεξε, πρόλαβε και πήδηξε στην μεριά του ανθρώπου. Οι θεοί κατάλαβαν ότι η θέση του ήταν εκεί.Προφανέστατα το αλληγορικό μήνυμα του μύθου περιγράφει την τόσο δυνατή σχέση μεταξύ ανθρώπου και σκύλου.Σ.Σ. Οι ινδιάνοι έτρεφαν πολύ μεγάλο σεβασμό για το ζωικό βασίλειο. Δεν είναι τυχαίο ότι τα ονόματα τους προέρχονταν από τα ζώα και τα φαινόμενα της φύσης, όπως επίσης δεν διαχώριζαν τα ζώα σε άγρια ή μη. Ήταν οι πρώτοι που παρατήρησαν την συλλογική συμπεριφορά των λύκων στο κυνήγι, στο καρτέρι και στην επίθεση, κάτι που το χρησιμοποίησαν πιστά για να κυνηγούν οι ίδιοι όπως και στις πολεμικές μάχες. Ο ινδιάνικος ανταρτοπόλεμος θεωρείται άριστο υπόδειγμα μάχης και ομαδικής συνεργασίας και διδάσκεται σε όλες τις σύγχρονες σχολές πολέμου.