Είναι αλήθεια ότι στη φύση, άτομα (οποιουδήποτε είδους του ζωικού βασιλείου) που είναι πιο αδύναμα ή δεν έχουν δυνατότητα να επιβιώσουν ή να κάνουν δυνατούς απογόνους, απομονώνονται και αφήνονται να πεθάνουν. Εφαρμόζεται δηλαδή η βασική ιδέα της ευγονικής, για τη διατήρηση και εξέλιξη του είδους. Ως άνθρωποι όμως, υποτίθεται ότι έχουμε εξελιχθεί από τα ζώα και η η επιβίωση της κάθε ομάδας και του είδους γενικότερα, με τις παρούσες συνθήκες, είναι εξασφαλισμένη. Αν ο άνθρωπος θέλει να θεωρεί εαυτόν νοήμον και συναισθηματικό ζώο, θα πρέπει να φροντίσει για την επιβίωση κάθε ατόμου του είδους είτε έχει αναπηρία, είτε πεινάει, είτε είναι άρρωστο. Γι αυτό δημιουργήθηκαν οι κοινωνίες, για να βοηθούν όλα τα μέλη τους να επιβιώσουν. Για την ανθρώπινη νοημοσύνη όλοι έχουν ίσα δικαιώματα στη ζωή.