Πολυ ενδιαφερουσα παρουσιαση. Θα ηθελα λιγο περισσοτερη αναλυση εκ μερους του συγγραφεα σχετικα με την επιλογη του να καταπιαστει με συγκροτηματα που δεν απεκτησαν ποτε δισκογραφια. Με ποιο κριτηριο χαρακτηριζονται αξιολογα, πρωτοπορα, εκπληκτικα αυτα τα σχηματα, εφοσον δεν αφησαν ηχογραφημενη δουλεια; Εχουν σωθει δειγματα τους (σε ταινιες, οπως οι Blue Rocks πχ.); Αποτελουνταν απο καλους, γνωστους μουσικους; Υποθετω, απο την αλλη, οτι η απαντηση θα υπαρχει στο βιβλιο.