Για εμένα, το σημαντικότερο που πέτυχε εκείνη την εποχή ο Λαβράνος ήταν το ότι δημιούργησε και διατήρησε μία πολύ ικανή ορχήστρα. Αρχές δεκαετίας 60 δεν ήταν συνηθισμένο να υπάρχει ορχήστρα με ξυλόφωνα και full πνευστά. Ίσως μόνο ο Μουζάκης και ο Μωράκης να συντηρούσαν τότε τόσο πολυάριθμες ορχήστρες. Ακόμη και Πλέσσας με σεσιονάδες δούλευε. Ε, αυτό το δέσιμο στον ήχο ήταν αυτό που έκανε τον Λαβράνο να ξεχωρίζει.