Το άρθρο αυτό περικλείει ο,τι θα ήθελε να ακούσει ένα όχι μόνο ομοφυλόφιλο, αλλά και γενικότερα ένα διαφορετικό παιδί. Πόσο πιο εύκολη θα ήταν η ζωή μας εάν αυτή δεν αποτελούσε αντικείμενο κριτικής από το περιβάλλον, πόσο μάλλον από τους ίδιους τους γονείς μας. Πόσο πιο ελεύθεροι θα αισθανόμασταν, πόσο πιο σίγουροι για τον εαυτό μας και πόσο πιο δυνατοί να αντιμετωπίσουμε κάθε εμπόδιο.Είναι πολύ δύσκολο να φεύγεις από το σπίτι σου στην προσπάθεια να ζήσεις μια ζωή που η οικογένειά σου δεν εγκρίνει. Είναι τραγικό να βρίσκεις δικαιολογίες για να μην τους επισκεφτείς τις γιορτές επειδή δεν θέλεις να αντικρίσεις το γεμάτο παράπονο και αδικαιολόγητο πόνο βλέμμα τους που πέφτει επάνω σου σαν μαχαιριά.Γιατί; Επειδή είσαι απλά διαφορετικός.Και ακόμη πιο δύσκολο είναι να προσπαθείς να απομυθοποιήσεις τους ανθρώπους που σε μεγάλωσαν διότι μόνο έτσι θα καταφέρεις να ξεπεράσεις τις μεσαιωνικές απόψεις τους που σου επιβάλλουν να γίνεις κάτι άλλο που δεν σε εκφράζει.Δυστυχώς τις περισσότερες φορές αυτή είναι η μόνη λύση. Να φύγεις. Διότι αλλιώς ή θα τρελαθείς ή θα αυτοκτονήσεις ή θα φτάσεις τα 50 κατηγορώντας τον εαυτό σου "Γιατί δεν έφυγες;" συνειδητοποιώντας πως σπατάλησες όλα σου τα χρόνια προσπαθώντας να δείξεις πως είσαι κάτι που οι άλλοι θέλουν, που οι άλλοι κατανοούν, που οι άλλοι αγαπούν. Ξέχασες όμως να γίνεις αυτό που εσύ πραγματικά ήθελες.Η αλήθεια είναι πως όποιος δεν αποδέχεται πλήρως το παιδί του αργά ή γρήγορα θα το χάσει. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο.