Δεν θα τηρήσει καμία υπόσχεση προεκλογική ο Σύριζα,όπως δεν τήρησε το Πασοκ το ’81,η ΝΔ το 2004,το Πασοκ το 2009…ή καλύτερα θα τηρήσει τα υπεσχημένα εκείνα που μπορούν να ικανοποιηθούν χωρίς να κλονισθεί η συστημική ισορροπία.Η τάση άλλα να εξαγγέλω και άλλα να υλοποιώ με την ανάληψη της εξουσίας ,έχει απενεχοποιηθεί σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης με πρώτο διδάξαντα τον Ανδρέα Παπανδρέου.Αλλά και καθόλη τη διάρκεια της πολιτικής μας ιστορίας έδειχνε παροιμιώδη συνέπεια ,συνιστώντας μια παθογένεια με βαθιές ρίζες στο συλλογικό θυμικό.Σε αγαστή αρμονία με την τάση αυτή βρίσκεται και η τάση της εκλογικής ανάθεσης, η οποία τάση όμως δεν αποτελεί ελληνικό, αλλά παγκόσμιο φαινόμενο.Καμία μα καμία πολιτική δύναμη αυτή την στιγμή δεν είναι διατεθειμένη να κόψει αυτόν τον γόρδιο δεσμό.Οι πιο ‘’συνεπείς’’ πολιτικές δυνάμεις είναι το ΚΚΕ και η νεοφιλελεύθερη παράταξη.Και όμως κανείς δεν θα στοιχημάτιζε ότι αν ο Στέφανος Μάνος κέρδιζε την εξουσία θα απάλλασε μονομιάς το ελληνικό δημόσιο από τριακόσιους πενήντα χιλιάδες δημόσιους υπάλληλους,και θα έκανε το ίδιο βλέποντας το ΚΚΕ να υπόσχεται εξωπραγματικούς βασικούς μισθούς…Τότε για ποιο λόγο να ψηφίσει κανείς Σύριζα ή να ψηφίζει γενικώς,αφου ριζική ανατροπή δεδομένων δεν πρόκειται να υπάρξει;Εχουν δίκιο αυτοί που λένε ότι αν οι εκλογές έλυναν τα προβλήματα θα είχαν καταργηθεί;Δεν ξέρω,μπορεί και να’χουν δίκιο,όπως δίκιο μπορεί να ‘χουν κι αυτοί που απαιτούν να τους κρίνουμε μετεκλογικά(ή όταν κρίνονται γενικώς,να κρίνονται χωρίς μεμψίμοιρες προκαταλήψεις),όταν θα βρίσκονται σε πόστα κυβερνητικά και πόσω δε μάλλον όταν αποτελούν νεόφυτη(υπο την έννοια οτι είναι για πρώτη φορά προ κυβερνητικών ευθυνών) πολιτική παράταξη με τα ελαφρυντικά της απειρίας και του ενθουσιασμού δικαιολογημένα.