#7Έχω δει συχνά να συμβαίνει, γονείς να ξεχωρίζουν τα παιδιά τους χωρίς να υπάρχει δόλος ή οποιαδήποτε σκοπιμότητα. Και πιστεύω πραγματικά πως σ'αυτές τις περιπτώσεις, οι ίδιοι οι γονείς βασανίζονται περισσότερο από το αδικημένο παιδί. Η μόνη τους παρηγοριά είναι η σκέψη ότι το δυνατό παιδί μπορεί να τα καταφέρει. Δεν αναλογίζονται τις συναισθηματικές του ανάγκες και τις επιπτώσεις στην ψυχολογία του, όχι επειδή δεν τους νοιάζει αλλά επειδή (θεωρούν ότι) έχουν χρέος να καλύψουν πρακτικές ανάγκες του αδύναμου παιδιού. Δυστυχώς σήμερα που τα γράφω αυτά, πολλά αδύναμα παιδιά (κατά την ταπεινή μου γνώμη κατά βάθος κακομαθημένα), έχοντας κάνει απανωτές όχι σωστές επιλογές, βρέθηκαν να κοιμούνται όπως έστρωσαν, και είναι ξεσκέπαστα. Οι περισσότεροι γονείς, ενστικτωδώς, τα σκεπάζουν.Εσύ, ούσα κατά τα λεγόμενα σου προνοητική εξασφάλισες κουβέρτες, οπότε οι γονείς σου δεν έχουν την έγνοια σου. Υποθέτω πως και ο σύζυγος σου είναι εξίσου προνοητικός και έχει δυνατές πλάτες. Μήπως η αδερφή σου δε στάθηκε τόσο τυχερή στο γάμο της και αυτό οι γονείς σας το είδαν από την αρχή και φρόντισαν να την εξασφαλίσουν; Το ότι επικοινώνησαν με τον άντρα σου, δείχνει νομίζω πως του έχουν εμπιστοσύνη και αναγνωρίζουν ότι μπορεί ν'ανταποκριθεί στις ευθύνες της οικογένειας του, χωρίς να υπολογίζει σε βοήθεια τρίτων. Αν ισχύουν αυτά (που το απεύχομαι και μακάρι η αδερφή σου να είναι απλά χαϊδεμένη) η δική σου στάση τούς δυσκολεύει πιστεύω. Σπάνια οι γονείς σε τέτοιες περιπτώσεις εξηγούν τη συμπεριφορά τους, φοβούμενοι μήπως καταλήξουν να κατηγορούν το ένα παιδί στο άλλο, ειδικά όταν το πρώτο τα έκανε μαντάρα, παρά την αμέριστη βοήθεια, ενώ το άλλο νοικοκυρεύτηκε και συνεχίζει να το κάνει. Έχεις πάρα πολύ δίκιο να αισθάνεσαι έτσι, όμως αν οι εικασίες μου έχουν μια μικρή σχέση με την πραγματικότητα, είναι πολύ λογικό οι γονείς σου να αποφεύγουν τη συζήτηση γιατί πιθανόν να είναι μεγαλύτερη απ'όσο φαντάζεσαι και δεν τους βοηθάει καθόλου η επιθετικότητα και οι ανταγωνιστικές διαθέσεις.Σε κάθε περίπτωση πάντως, αυτού του είδους τα ζητήματα, αν υπάρχει διάθεση απ'όλους, λύνονται με αγάπη και προσωπική επαφή. Κι αν, για οποιονδήποτε λόγο όχι αγάπη, τότε θετική προσέγγιση. Είχα κι άλλα σενάρια αλλά προτίμησα αυτό, όπου οι γονείς δεν είναι ανεκδιήγητοι κι εσύ έχεις όλα τα δίκια και τα σωστά.
