Οπότε λοιπόν να υποστηρίζουμε και να υπακούμε σε νόμους κατα το δοκούν. Οκ. Εγώ λοιπόν που δεν έχω κάνει ποτέ χρήση δημόσιας παιδειας - υγείας και εφόσον σπάνια κάνω χρήση των μέσω μεταφοράς αποφασίζω να μην πληρώνω στην φορολογία μου το μερος το οποιο αναλογεί σε τέτοιες δαπάνες. Η ηθική είναι υποκειμενική, οπότε υποκείμενικα θεωρώ οτι δεν υπάρχει κάτι το ανήθικο σε αυτήν μου την πράξη. (Όπως δεν υπάρχει κάτι το ανήθικο στο μυαλό του Ρωμανού και των υποστηρικτών του το να μπουκάρεις σε μια τράπεζα με το καλάζνικοφ στο χέρι). Δεν είναι έτσι αγαπητέ/ή. Υπακούμε στους νόμους γιατί αλλιώς θα επέλεθει το χάος. Αν η πλειοψηφία των νόμων δεν μας εκφράζει και μας βρίσκει αντίθετους τότε το δείχνουμε με την ψήφο μας (επιλέγουμε άλλη πλειοψηφία για να νομοθετεί). Δεν έχουμε κανέναν Κρέωντα πάνω απο το κεφάλι μας που αποφασίζει και διατάζει. Έχουμε 300 βουλευτές (νομοθετική εξουσία - γιατί γράφτηκαν και αρλούμπες για το άν έχουν το δικαίωμα να νομοθετούν) όπου βρίσκονται σε αυτό το κτήριο όπου εμείς τους στείλαμε με την ψήφο η την αποχή μας.