Βρίσκω πολλά λάθη και βολικά συμπεράσματα, αλλά θα αναφερθώ σε ένα/δύο μόνο δειγματοληπτικά, γιατί αλλιώς θα πρέπει να γράψω ολόκληρο άρθρο. Παράδειγμα το 1 λοιπόν:Είναι όντως η ζωή όλων υπέρτατη αξία, δεν καταλαβαίνω την αναφορά σε παιδεραστές, χρυσαυγίτες και μπάτσους, αφού μόνο των αναρχικών τα δικαιώματα είναι κουτσουρεμένα ανά περίπτωση (χορηγήσεις αδειών σε όσους (αυτο)προσδιορίζονται αναρχικοί δεν δίνονται, αναίτια τραβολογήματα στο τμήμα, ξύλο όπως παράδειγμα οι φωτοσοπαρισμένες κτλ), οι χρυσαυγίτες πχ χαίρονταν ασυλίας από το κράτος (μέρος του οποίου είναι και οι μπάτσοι).Να θυμηθούμε ΠΟΣΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ χάθηκαν ή τραυματίστηκαν λόγο της ανοχής/συνενοχής του κράτους με τα τάγματα εφόδου; Η υποχρεωτική σίτιση την οποία προτάσεις, είναι ο τρόπος να απαξιώσεις την απεργίας πείνας, η οποία μπορεί στην συγκεκριμένη περίπτωση να μην σου γεμίζει το μάτι, να διαφωνείς, αλλά η υποχρεωτική σίτιση είναι πρακτική καταδικαστέα από τα Παγκόσμια Ιατρικά Συνέδρια (Μάλτα 1991, και αναθεωρήσεις Ισπανία 1992 και Ν. Αφρική 2006) ως ανήθικη. Στο 1, λοιπόν βρίσκω λάθος.Άλλο παράδειγμα βολικού συμπεράσματος στο 8, εγώ προσωπικά, εκτός από εμένα τον ίδιο, είδα πολλούς μη αναρχικούς, ακόμα και δεξιούς που υπερασπίστηκαν το αίτημα του.. καμία ιδεολογική ταύτιση δεν είχαν ούτε οι 78 του Μωραϊτη, ούτε οι 500+ δημοσιογράφοι, ούτε οι 50 σελίδες pdf καλλιτέχνες, ούτε όλοι από τους 10.000+ που ήταν στην πιο μεγάλη απ' όλες πορεία.Εκτός αν είναι αναρχικός ο Φορτσάκης. Τότε πάσο.
