ήτανε πραγματικά λοιπόν τόσο συγκλονιστικός ο σάκης ως Διόνυσος ε? Δεν την είδα την παράσταση αλλά, κάποιος μεγάλος ηθοποιός (δεν θυμάμαι ποιος/ποια) είχε πει πως ο σκηνοθέτης έχει το πάνω χέρι στον κινηματογράφο και μπορεί να σκηνοθετήσει κάποιον που μπορεί να μην το έχει γενικά αλλά το αποτέλεσμα να είναι καλό (υπό τη καθοδήγηση του σκηνοθέτη) ενώ στο θέατρο ο ηθοποιός είναι αυτός που καθορίζει μια παράσταση. Ο Ρουβάς σ' εκείνη την έρμη την ταινία του ήταν αγγούρι πόση βελτίωση υπέστη ξαφνικά ως ''ηθοποιός'' ώστε να έχει τέτοια αποτελέσματα και δη σε τραγωδία? Επιλέχτηκε ξεκάθαρα, όχι για το ταλέντο του, (υπάρχουν εννοείται άπειροι πιο ταλαντούχοι), ούτε για τους κοιλιακούς του (υπάρχουν εξίσου άπειροι γυμνασμένοι), ούτε για έναν συνδυασμό των δύο (να μην επαναλαμβάνομαι). Επιλέχτηκε για την εμπορικότητα του ονόματος του. Και η πιο απρεπής συμπεριφορά δεν ήταν της Διαβάτη, ηθοποιού με 50 χρόνια προσφοράς στο θέατρο, αλλά του ίδιου του Ρουβά, που η μόνη του απάντηση στην ερώτηση της ήταν ''με τη ψυχή μου κυρία μου'', λες και διαγωνιζόταν στο so you think you can dance και απαντούσε στην κριτική επιτροπή. Και το σωματείο ηθοποιών δεν θα έπρεπε να πάρει θέση?
