Σ’ ένα γράμμα που είχε στείλει ο Μάνος Χατζιδάκις από την Αμερική στον Δημήτρη Βερνίκο με ημερομηνία 21/11/1968 (αναδημοσιευμένο απόσπασμα από το «Ε» της Ελευθεροτυπίας, τεύχος 218, 11/6/1995) διαβάζουμε:«Χτες στις 4:30 το απόγευμα γνωρίστηκα με την Γκρέις Σλικ στο γραφείο του Ρότζερ Χολ της RCA. Για το θέατρο δεν το συζητά. Της αρέσει το στούντιο και δεν μπορεί να δεσμευτεί με παραστάσεις. Αλλά της αρέσει η ιδέα να κάνει ένα δίσκο μαζί μου – πρόταση του Ρότζερ Χολ. Είναι όμορφη, μα εγωιστικά τοποθετημένη, χωρίς να ’χει και την ανάλογη χάρη που να γοητεύει και να καλύπτει τον εγωισμό της. Οπωσδήποτε η εμφάνισή της είναι εντυπωσιακή. Δώσαμε ραντεβού την άλλη Παρασκευή στο Φίλμορ Ηστ που θα ’χει συναυλία. Όταν με χαιρετούσε με κοίταξε πολύ και μου ’σφιξε το χέρι. Μου έκανε εντύπωση για να στο γράφω». Έχω ακούσει διάφορα για τις γνωριμίες του Χατζιδάκι με ροκάδες και folkists της εποχής (στην Αμερική). Όλοι ξέρουμε πλέον την συνεργασία του με τον Shawn Phillips, έχω ακούσει κι εγώ για τον Emmit Rhodes, ακόμη και για τους H.P. Lovecraft! Δεν θυμάμαι που το έχω δει αυτό… και μου ’χε κάνει μεγάλη εντύπωση, όταν το είχα διαβάσει (ψάχνω να το βρω). Έχω την αίσθηση, όμως, πως με τον Mayo Thompson ήταν πολύ προχωρημένη η επικοινωνία τους («ακούω» τον Thompson, στα «Πέριξ» μα ακόμη και στον «Οδοιπόρο…») και το γεγονός πως ο άνθρωπος αυτός έφθασε μέχρι την Ελλάδα για να συναντήσει τον Χατζιδάκι, ώστε να προκύψει κάποια δουλειά, δείχνει πόσο μπροστά ήταν τα πράγματα. Να ηχογράφησαν άραγε κάτι πρόχειρο ή λιγότερο πρόχειρο το 1973-74; Ωραίο είναι να το φανταζόμαστε…
Σχολιάζει ο/η