Για το bullying θα μπορούσα να γράψω πολλά, αλλά τώρα με καίει κάτι άλλο. Τώρα που όλο αυτό το βλέπω από την πλευρά του εκπαιδευτικού, διαβάζω κάτι πράγματα και τρελαίνομαι.Μικρή Αννούλα, μετά τον αγιασμό, και διαίρεση να θυμάσαι, ευχαριστημένη πρέπει να είναι η καθηγήτρια, όχι να ζητάει να λύνεις ασκήσεις και να σε κράζει κιόλας, ιδίως για ένα σωματικό θέμα, όπως λες. Αυτό με τους επαίνους, πέρα από την προφανή αγένεια να σ'τα λέει με ανοιχτό μικρόφωνο, θα έπρεπε να την προβληματίσει κιόλας. Αφού στα άλλα αρίστευες, γιατί με αυτή δεν...;;;;;Οέο;;;;Κέλσιε, σε θέματα υγείας, πρώτα οι καθηγητές πρέπει να ενημερώσουν τα παιδιά για την αρρώστεια ενός παιδιού και ότι πρέπει να του φέρονται καλύτερα. Όχι να το καλοπιανουν, αλλά τουλάχιστον να μην το τραμπουκίζουν. Ίσως η φάση που λες θα είχε αποφευχθεί έτσι...Στέφανε, κιμωλία σε μάτι παιδιού είναι θέμα. Ιδίως αν βρέθηκε εκεί από καθηγητή. Έστω κι αν δεν το'βγαλε...Το γιατί το σινάφι μου φέρεται έτσι έχει πολλά από πίσω: κακές συνθήκες γενικότερα, μηδενική παιδαγωγική παιδεία(οι καθηγητές στο πανεπιστήμιο μαθαίνουν το αντικείμενό τους, όχι πώς να διδάσκουν, ευτυχώς με τον ασεπ λίγο βελτιώθηκε αυτό), ψυχολογική επιβάρυνση που δεν αντιμετωπίζεται από το σχολείο και πολλά άλλα. Το θέμα είναι τα παιδιά τί φταίνε...Συγγνώμη κι εγώ για το σεντόνι, αλλά ήθελα να τα πω...