Στη Β' Γυμνασίου, μετά τον αγιασμό του σχολείου, μας μάζεψε η μαθηματικός στην τάξη και άρχισε να μας σηκώνει έναν έναν στον πίνακα για να λύσουμε ασκήσεις μαθηματικών. Ήρθε η σειρά μου, σηκώθηκα στον πίνακα, αλλά δεν μπορούσα να λύσω την άσκηση. Τότε η καθηγήτρια άρχισε να μου φωνάζει μπροστά σε όλη την τάξη και να μου λέει διάφορα, μεταξύ άλλων "ε πώς να σου μείνει μυαλό για τα μαθήματα, όταν το μυαλό σου το έχεις στο πως να βγάλεις έξω την κοιλά σου". Σημειωτέον, φορούσα κανονική σε μήκος μπλούζα, αλλά επειδή ήμουν τροφαντούλα, όταν είχα σηκωμένο το χέρι για να γράψω στον πίνακα, η κοιλιά μου φαινόταν... Έκλαιγα μέχρι να γυρίσω σπίτι...Τον Οκτώβριο όταν έδιναν τα αριστεία προόδου, τα μοίραζε η προαναφερθείσα καθηγήτρια. Φωνάζουν το όνομά μου, σηκώνομαι να το πάρω και δεν μου το δίνει! " Αποκλείεται να είσαι εσύ η Α.... Δεν γίνεται εσύ να έβγαλες τέτοιο βάθμο, εσύ δεν μπορείς ούτε μια άσκηση να λύσεις." Και αυτά τα έλεγε στο ανοιχτό μικρόφωνο με αποτέλεσμα να ακούει όλο το σχολείο....Συγγνώμη για το σεντόνι, ήθελα να το βγάλω από μέσα μου...