Στην αρχή το έρθρο μιλάει για τα ποντίκια και την ώρα της εφαρμογής, παραβλέποντας ότι το Ποτάμι με όλα τα στραβά του (για τα οποία συμφωνώ και ελπίζω να διορθώσει) ασχολείται με την πράξη, παρουσιάζοντας έστω ημιτελείς ή απλοϊκές ιδέες, ενώ η αρθρογράφος βρίσκεται στην πλευρά της θεωρίας. Από τις αφελείς ιδέες και τα λάθη πολλές φορές προέκυψαν αποτελέσματα αξίας, από τη διαρκή γκρίνια, ουδέποτε.