Αρχαιομουσειοφύλακας... Τι φάρα κι αυτή! Όποιος έχει επισκευθεί ελληνικό μουσείο, ξέρει καλά ότι αρχαιοφύλακας ίσον αργόσχολος βολεμένος ημέτερος, συνήθως άσχετος με πολιτισμό και ιστορία, ακατάλληλος για οποιαδήποτε δουλειά αλλά εφοδιασμένος με όλα τα απαραίτητα κοινωνικά μόρια [κοινωνικά κριτήρια: ο σύγχρονος, αποδεκτός και πολιτικά ορθός όρος για το παλιομοδίτικο "ρουσφέτι"]. Αυτός λοιπόν ο απόλυτος Άρχοντας του μουσείου, όταν δεν λογοκοιμάται με στυλ σε μια καρεκλίτσα στη γωνία, ή θα την πέφτει στην τουρίστρια, ή θα ξύνεται, ή θα παίζει στο κινητό, ή θα αποπαίρνει με αγένεια όποιον επισκέπτη τύχει να τον ρωτήσει κάτι, επειδή του χαλάει τη ραστώνη. Είτε είναι μόνιμος είτε εποχιακός συμβασιούχoς. Από την Κνωσό μέχρι το Εθνικό Αρχαιολογικό. Είναι οι ίδιοι που έκλεισαν την Ακρόπολη τις προάλλες λόγω καλοκαιρινής ζέστης. Οι εξαιρέσεις που όντως υπάρχουν, είναι δυστυχώς εξαιρέσεις που απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα, ειδικά στα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους της περιφέρειας.