Ως ιστορικός μιλώντας η "Κλεψύδρα" ήταν ό,τι πιο γεμάτο σεβασμό έγινε (χωρίς δήθεν πατριωτικές κορώνες) για να προβληθεί η ιστορία και η τέχνη της χώρας. Ως απλός θεατής θα μεταφέρω μόνο αυτό που είχα διαβάσει σε (άσχετο) ξένο forum στο οποίο ήμουν lurker ως συνολική εντύπωση: "a class act". Ας μην νοσταλγούμε με γεροντολαγνεία τα περασμένα (ίδιον της φυλής όσο και τα γλέντια), ούτε με την αγανάκτηση των όσων επακολούθησαν. Ας δεχτούμε την υπέροχη ανάμνηση σαν ένα δώρο από ένα τημ ανθρώπων που έδειξαν έναν δρόμο.