Τα συλλογικά συμπεράσματα έχουν βγει , η επίδραση της απώλειας των συνανθρώπων μας γίνεται καθημερινά τοξικότερη και τα γεγονότα πλέον ξεπερνούν τις όποιες δηλώσεις και παραστάσεις θλίψης πού δίνονται ξεγυμνώνοντας έναν όντως ψυχρό και απόκοσμο ψυχισμό ,αλλά οι νεκροί είναι εκεί δυστυχώς αυξάνονται και θα στοιχειώνουν τη χώρα με μελανά χρώματα για πάντα.Όσον αφορά τη στάση τους απέναντι στον ανθρώπινο πόνο όπως εύστοχα περιγράφεται στο άρθρο, πιθανή εξήγηση είναι ότι έχοντας γαλουχηθεί με ολοκληρωτικές αντιλήψεις διαφορετικών παραλλαγών και αποχρώσεων διακατέχονται από μια κοσμοθεωρία όπου ο άνθρωπος είναι είδος προς χειραγώγηση (και εκμετάλλευση) άρα μάζα, λαός, ποίμνιο και όχι ελεύθερη μοναδική προσωπικότητα όπως στην τρισκατάρατη νεοφιλελεύθερη δύση... άρα η αξία της ζωής είναι μηδαμινή ή έστω επιλεκτικά μηδαμινή στην περίπτωση που η απώλεια συμβάλει σε χτίσιμο προπαγάνδας (μετανάστες , αυτοκτονίες , μνημείο ΕΡΤ … κλπ) Το σίγουρο πάντως είναι ότι το κοινωνικό σύνολο εθίζεται στην ασχήμια της ομογενοποίησης αποδεχόμενο την συνεχή υποβάθμιση και τον κυνισμό μοιρολατρικά . Όσο μια κοινωνία ανέχεται αυτό το είδος ύβρεως το μέλλον προδιαγράφεται σκοτεινό.