Παρόλο που ο Σιράκ ήταν μεγάλο λαμόγιο (με καταδικαστική απόφαση της γαλλικής δικαιοσύνης), ήταν ταυτόχρονα και άτομο με αταλάντευτες αρχές σε ορισμένα ζητήματα και τρομερή αίσθηση του χιούμορ και ετοιμότητα λόγου. Ετσι (δεδομένου ότι η γαλλική γλώσσα δεν έχει πτώσεις και, για λέξεις όπως η ονομαστική "μαλάκας" και η αιτιατική ή η κλητική "μαλάκα" θα χρησιμοποιήσει απλά την ίδια λέξη "connard"), όταν κάποιος του απευθύνθηκε με αυτήν την προσφώνηση, του έτεινε το χέρι και του είπε: "χαίρω πολύ, Ζακ Σιράκ, Πρόεδρος της Δημοκρατίας". Ο τύπος δεν ήξερε που να κρυφτεί και αυτός κέρδισε τις εντυπώσεις... Η αλαζονεία, είτε πνίγει, είτε επισκιάζει την εξυπνάδα και ο Μακρόν ενδέχεται σύντομα να πέσει θύμα αυτής ακριβώς της αλαζονείας του.